Sztandar Koła nadany 14 października 2017 r.
Koło zostało odznaczone Srebrnym
Medalem Zasługi Łowieckiej
13 lutego 2018 r.
| PREZES | Kazimierz Krawczyk |
| ŁOWCZY | Sławomir Adolf Gudel |
| SKARBNIK | Marek Popławski |
| SEKRETARZ | Dariusz Baranowski |
| PODŁOWCZY | Jarosław Sawicki |
| PODŁOWCZY | Mariusz Horyń |
Komisja rewizyjna:
Rok założenia Koła 1957 r.
Inicjatorem założenia Koła był Bolesław Bestecki, później pełnił on funkcję pierwszego prezesa i Adolf Gudel, późniejszy łowczy. To oni podpisali umowę na dzierżawę pierwszego obwodu łowieckiego nr 124 położonego w powiecie monieckim o powierzchni 7540 ha. W 1959 r. podpisano też umowy na dzierżawę obwodu łowieckiego nr 83 o powierzchni 6250 ha, obwodu nr 91 o powierzchni 5270 ha i obwodu nr 92 o powierzchni 4990 ha. Dwa ostatnie obwody znajdowały się w powiecie ełckim. W dniu 16 stycznia 1960 r. przyjęty został przez Walne Zgromadzenie Statut Koła. Wyznaczono jego siedzibę w Ełku przy ul. Zamkowej 8, a rejestracji Koła o nazwie Ponowa dokonała Powiatowa Rada Łowiecka w Ełku – Organ d/s Rolnictwa i Leśnictwa. Z chwilą rejestracji Koło uzyskało osobowość prawną. Na przestrzeni minionych lat kolejnymi prezesami poza Bolesławem Besteckim jako pierwszym byli : Albin Jasinski, Antoni Wojtach, Roman Jasiński (syn Albina), Edward Januszko, Romauald Konikowski i pełniący te funkcję obecnie Wiesław Bauer.
W 1964 r wygasła umowa na dzierżawę obwodu w powiecie monieckim. Rok później, w dniu 6 sierpnia 1965 r. wydzierżawiony został obwód nr 86 w pobliżu Pisanicy, a więc od tego czasu wszystkie cztery obwody są stosunkowo blisko Ełku. Powierzchnia ogólna dzierżawionych obwodów wynosi 23 208 ha. W obszarze obwodów znajdują się dwa duże jeziora Selmęt i Łaśmiady. W są to łowiska polne z mniejszymi bądź większymi kompleksami leśnymi otoczonymi rozległymi uprawami rolnymi. To bardzo dobre łowiska dla sarny, dzika ale ostatnio coraz częściej na tym terenie pojawia się też jeleń. Stałym bywalcem łowisk leśnych i bagien jest łoś. Obowiązujące jednak nadal moratorium na jego odstrzał nie pozwala na jego pozyskanie. W sezonie pozyskuje się ok. 20 jeleni 70 saren i 180 dzików. W ostatnich latach przywiązuje się duża wagę do właściwego gospodarowania populacją sarny i dzika co pozwala Kołu na uzyskiwanie znacznych przychodów ze sprzedaży dziczyzny ale tez utrzymywania właściwego zagęszczenia tych populacji. Rocznie uprawianych jest ok. 6 ha poletek zaporowych i produkcyjnych. Dokarmianie zwierzyny zimą prowadzone jest w zależności od warunków atmosferycznych systemem paśnikowym i bezpaśnikowym. Aktualnie do Koła przynależy 75 członków, w tym 36 posiada uprawnienia selekcjonerskie.
W roku 2004 r Koło obchodziło bardzo uroczyście swój Jubileusz 50-lecia. W dniu 29 września w Kościele p.w. Św. Tomasza Apostoła odprawiona została Msza Święta, po czym myśliwi , ich rodziny oraz zaproszeni goście przejechali do łowiska w obwodzie 160, do pięknej dąbrowy i tutaj prezes Romuald Konikowski powitał wszystkich uczestników uroczystości, przedstawił historię Koła, a Jan Goździewski – łowczy okręgowy PZŁ w Suwałkach odsłonił rzeźbę – Krzyż Św. Huberta zawieszoną na rozłożystym, starym dębie.
Wacław Szulc
Jest Członkiem Polskiego Związku Łowieckiego od 1958 r, a w latach 1961 – 2009 r. przynależał do Koła Łowieckiego Ponowa. W okresie od 1981 do 1990 r. był członkiem, a później przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej w Suwałkach. W Kole pełnił też funkcję skarbnika. Autorytet dla wielu kolegów myśliwych, wysoce etyczny i bardzo zaangażowany w pracy społecznej dla Koła i Zrzeszenia. Odznaczony Brązowym i Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej.
Późnym południem 29 września 2007 w Kościele p.w. Św. Tomasza Apostoła Mszą Świętą rozpoczęto obchody Jubileuszu 50-lecia Koła. We Mszy Świętej którą odprawił proboszcz parafii ks. Jarosław Dąbrowski uczestniczyli Koledzy Myśliwi, ich rodziny i zaproszeni goście, m.in. Jerzy Czepułkowski – członek NRŁ w Warszawie. Z Kościoła wszyscy uczestnicy uroczystości przyjechali do łowiska na terenie obwodu łowieckiego nr 160. Prezes Koła Romuald Konikowski przywitał wszystkich zebranych, przedstawił historię Koła i jego dorobek w minionym półwieczu. Następnie obecny na uroczystości Łowczy Okręgowy Jan Goździewski odsłonił kapliczkę św. Huberta umieszczoną na starym dębie, a proboszcz Jarosław Dąbrowski . Dokonał jej uroczystego poświęcenia.
Dopisywała przy tym wyjątkowo sprzyjająca pogoda i wyjątkowo piękna sceneria świetlistej dąbrowy zatopionej w „jesiennym złocie”. Były wspomnienia, życzenia oraz upominki jak na tak zacny Jubileusz przystało. Wieczorem ale już w „okrąglaku” czekała na wszystkich wspólna biesiada.
W dniu 14 Października 2017 r. w Kościele p.w. Św. Tomasza Apostoła odprawiona została Msza Święta, której przewodniczył Ks. Jarosław Dąbrowski. Podczas Mszy poświęcony został Sztandar Koła, a prezes Okręgowej Rady Łowieckiej dokonał uroczystego jego przekazania prezesowi Koła Wiesławowi Bauer kierując słowa „Przekazuję Wam sztandar – Kołu Łowieckiemu Ponowa w Ełku, jako symbol pięknych idei prawego łowiectwa oraz znak Waszej koleżeńskiej i organizacyjnej wspólnoty. Działając i polując pod nim, bądźcie wierni wyobrażeniom na tym sztandarze ujętym, kultywujcie najlepsze tradycje naszych przodków. Noście ten sztandar wysoko, doznajcie pod nim wiele myśliwskich satysfakcji i zadowolenia. Niech Wam święty Hubert i bór darzą!” Po uroczystości w Kościele, zaproszeni goście oraz myśliwi w towarzystwie swoich najbliższych spotkali się w ośrodku wypoczynkowym k/ Ełku.
Kordelasem Łowczego Koła 2018 uhonorowano Józefa Kuczewskiego naszego Łowczego. Kordelas przekazany został przez Łowczego Okręgowego PZŁ Jana Goździewskiego podczas uroczystości Jubileuszu 95-lecia Polskiego Związku Łowieckiego 27 października 2018 r. w Suwałkach. Kordelas Łowczego Koła nadany został przez Okręgową Radę Łowiecką w Suwałkach na wniosek Łowczego Okręgowego w którym podkreśla duże zaangażowanie i pracę społeczną naszego Kolegi Łowczego.
Witam
Z dużą przyjemnością przeczytałem historię Koła Łowieckiego „Ponowa” w Ełku, zamieszczona na stronie ZO PZŁ w Suwałkach. Tym bardziej miło mi było, że w historii tej jest wspomniany mój ojciec, Bolesław Bestecki, jako założyciel i pierwszy prezes Kola Łowieckiego. Miło mi było też było wspomnieć p. Adolfa Gudla, kolegę i współpracownika ojca. Pamiętam z dzieciństwa jak ojciec z wielka pasją zajmował się „sprawami łowiectwa”. Sam miał to we krwi, ponieważ znawstwo w tym zakresie i etykę łowiectwa znał jeszcze sprzed wojny, mieszkając w Zbarażu. W domu rodzinnym w Zbarażu były tradycje łowieckie, dziadek też polował i miał sukcesy łowieckie, a jego trofea myśliwskie były wystawiane na wielu wystawach, również zagranicznych. Ja tradycji łowieckich nie podtrzymuję. Z rodziny Besteckich jedynie kuzyn Jerzy Bestecki (syn brata mego ojca) jest myśliwym z uprawnieniami selekcjonera. Jak przeprowadziliśmy się z Ełku do Łodzi 1967 r, to ojciec już nie polował. Wspominał jedynie czasami polowania z kilkoma lekarzami wojskowymi, którzy onegdaj pracowali w Szpitalu Wojskowym w Ełku i próbowali sił w łowiectwie (byli uczniami mojego ojca), a potem wrócili do kliniki Wojskowej Akademii Medycznej do Łodzi. Ojciec zmarł na zawał serca 19 grudnia 1971 r. Miał zaledwie 47 lat. Było to po przebytej grypie, której epidemia wtedy szalała. Grypa, plus dysfunkcje sercowe nabyte w czasie wojny dały tragiczny skutek. Ojciec bardzo tęsknił do łowiectwa i wędkarstwa, którymi zajmował się w Ełku, a tu w Łodzi był tego pozbawiony.
Po śmierci ojca wiele pamiątek z dziedziny łowiectwa przekazaliśmy do Muzeum Łowiectwa w Warszawie. Było to dawno, ale pamiętam ze jeden z pracowników „na kolanie” odręcznie napisał pokwitowanie przekazanych eksponatów. Wszystko było darowizną. Oficjalne pismo od muzeum miało być w „najbliższym czasie”, a życie pokazało że nie doczekaliśmy się ani pisma z oficjalnego przejęcia przez muzeum eksponatów, ani podziękowania z ich strony. Podkreślam jeszcze raz – wszystko było przekazane bezpłatnie. I takie jest dokończenie pewnej historii. Choć spóźniłem się z listem gratulacyjnym na okrągłą rocznicę, to ta drogą proszę przyjąć gratulacje z okazji pięknej rocznicy 50 lecia Kola Łowieckiego. Nie wiem czy ktoś z aktualnych członków pamięta mojego ojca, bo mam świadomość że było to dawno, Jego działalność była pół wieku temu. Ja ze swej strony pozdrawiam gorąco wszystkich i życzę Kołu Łowieckiemu w Ełku wielu następnych jubileuszy.
Z poważaniem
Zbigniew Bestecki z Łodzi
Nasze Trofea:
Józef Kuczewski
Łowczy Koła prezentuje najciekawszy wieniec jelenia-byka przedstawiony na ocenie selekcyjnej poroży zwierzyny płowej w Ełku w dniu 5 marca 2012r. Jest to forma 10-taka nieregularnego z długim grotem na lewej tyce. Wiek byka oceniono na 7 lat.
Roman Jasinski
Kolega Roman prezentuje najmocniejszego w suwalskim okręgu rogacza strzelonego w 2006 roku. Rogacz został wyceniony na Złoty Medal z wynikiem 159,43 pkt CIC
Sztandar Koła nadany 18 czerwca 2006 r.
Koło zostało odznaczone
Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
5 listopada 2008 r.
PREZES | Ryszard Pawlukanis |
| ŁOWCZY | Paweł Milewski |
| SKARBNIK | Marek Gawarski |
| SEKRETARZ | Sylwester Czaplicki |
| PODŁOWCZY | Andrzej Milewski |
Komisja Rewizyjna:
Data założenia Koła: 11 listopada 1948r.
Historia Koła ma swój początek w 1948 roku, kiedy to na zrębach powojennej państwowości kilkunastu myśliwych zdecydowało się na dzierżawę terenów w okolicy Gołdapi, by wspólnie móc polować. Założyli oni „Robotniczo – chłopskie Koło Łowieckie. W dniu 11 listopada 1948 roku, w dniu jego założenia liczyło ono 15 członków i byli to wojskowi, milicjanci, leśnicy i zwykli cywile. Z upływem lat przybywali nowi członkowie i byli to pracownicy PGR-ów, administracji leśnej, nauczyciele, pracownicy miejscowych zakładów pracy. W 1963 roku, kiedy koło liczyło ponad 70 członków nastąpił jego podział i tak powstało nowe WKŁ „Granica” i KŁ „Łoś”, które później zmieniło swoją nazwę na Las. Pierwszym prezesem tego Koła został Henryk Sulewski, następnie Kazimierz Olczyk i Stanisław Serewa, a od 1999 roku Kołem przewodzi Stanisław Jarocki. Aktualnie Koło wydzierżawia 5 obwodów łowieckich o pow. 25 tys. ha. znaczną część zajmują lasy, ok. 4 tys. ha. Łowiska położone są w sąsiedztwie 2 dużych kompleksów leśnych jakimi są Puszcza Romincka i Puszcza Borecka. Obejmują swym zasięgiem duże obszary gruntów rolnych po byłych PGR-ach. Gospodarowanie łowieckie opiera się o zwierzynę grubą: łosia, jelenia, dzika, sarnę, a wcześniej również o zwierzynę drobną: zająca, dziką kaczkę, piżmaka. Były też nieudane próby zasiedlania w latach 70-tych tych łowisk bażantem.
Spore problemy w prowadzeniu właściwej gospodarki sarną i dzikiem stwarza obecność wilków, ich presja na populację tych gatunków w ostatnich latach jest bardzo silna. W roku gospodarczym 2015/2016 pozyskano 30 jeleni, 90 saren i 300 dzików. Myśliwi kultywują tradycje i obyczaje łowieckie, chętnie angażują się w działalność Koła, ale dużo pracują przy zagospodarowaniu łowisk, ich ochronie, współpracują ze szkołami i miejscową społecznością. W dniu 3 listopada 1999 roku, w Dniu Św. Huberta oddano do użytku w łowisku „Borek” wiatę myśliwską, odsłoniono obelisk pamiątkowy ku czci trzeciego tysiąclecia Polski. Od tego czasu, co roku tutaj kończy się polowanie Hubertowskie przy wspólnym ognisku. Wiata jest też ogólnie dostępna dla wszystkich mieszkańców tych okolic. W dniu 18 czerwca 2006r. społeczeństwo ziemi gołdapskiej w uznaniu Koła i jego myśliwych ufundowało Sztandar. Na 60-letni wizerunek Koła pracowało wielu jego członków, do nich należy m.in. Henryk Sulewski, Kazimierz Olczyk, Włodzimierz Chrystowski, Stanisław Michalczuk, Sewer Farenholc, Stanisław Serewa, Antoni Banel, czy obecni Stanisław Jarocki i Tomasz Dmochowski. Wielu jego członków posiadało odznaczenia łowieckie. Aktualnie do Koła przynależy 65 członków, w tym 48 to selekcjonerzy zwierzyny płowej.
Jedno z ostatnich polowań zbiorowych sezonu 2017/2018 odbyło się w dniu 20 stycznia. Na zbiórce, wczesnym rankiem stawiło się 17 myśliwych, w tym kilku zaproszonych gości. Po powitaniu i odprawie łowczy Koła, a zarazem prowadzący polowanie rozpoczął pierwszy miot. Potem były jeszcze trzy pędzenia. Psy „podnosiły” dziki w każdym miocie, ale można było zauważyć, że dokonywana w dwóch ostatnich sezonach łowieckich redukcja dzików ze względu na zagrożenie afrykańskim pomorem świń wyrżnie zmniejszyła ich stan. O zmierzchu już na pokocie łożono trzy dziki i dwa lisy. Kończące sezon polowanie zakończyło się przy ognisku z bigosem i specjalnie przygotowanym według nowej receptury dzikiem. Tego dnia było słonecznie, zimowo z niewielkim mrozem i ponową. To był właściwie pierwszy tegorocznej, gołdapskiej zimy, pomimo kończącego się już stycznia.
Po raz kolejny, jak co roku członkowie ORŁ w Suwałkach spotkali się na wspólnym polowaniu. Tym razem polowanie odbyło się w łowiskach Koła Łowieckiego „Las” w Gołdapi. W polowaniu uczestniczyli też Koledzy Myśliwi z Zarządu Wojskowego Koła Łowieckiego „Granica” w Gołdapi, Jarosław Podziewski – Starosta gołdapski, oraz Jerzy Czepułkowski – członek NRŁ. Wszystkich uczestników polowania przywitał prezes Koła Kol. Stanisław Jarocki, a polowanie poprowadził Jerzy Warsiewicz. We wszystkich trzech miotach była „okazja do strzału”, ale na pokocie ułożono dwa dziki a „królem polowania” ogłoszono Kolegę Starostę gołdapskiego, który ostatecznie unieruchomił wcześniej strzelonego dzika przez członka NRŁ Jerzego Czepułkowskiego. Pokot zwierzyny i zakończenia polowania dokonano w łowisku Borek, miejscu szczególnym dla Kolegów z Koła Łowieckiego „Las” w Gołdapi. Tutaj spotykają się dość często przy różnych okazjach i wydarzeniach ważnych dla Koła. W tym miejscu staraniem myśliwych wybudowano wiatę, ustawiono kapliczkę i obelisk upamiętniający tych, którzy odeszli do krainy wiecznych łowów. Późnym popołudniem odbyło się posiedzenie ORŁ z udziałem Zarządu KŁ „Las” i WKŁ „Granica” w Gołdapi na którym Prezesi przedstawili po krótce działalność swoich Kół i zamierzenia na najbliższe lata. Starosta Gołdapski i ORŁ bardzo wysoko oceniła dorobek i pracę Kół, dotyczy to zarówno gospodarki łowieckiej jak i kultywowania kultury, tradycji i współpracy ze szkołami. Przy wspólnym, bardzo wystawnym obiedzie koncertował gołdapski dziecięcy zespół sygnalistów myśliwskich ”Rominta”.
Sztandar Koła nadany 20 listopada 2004 r.
Koło zostało odznaczone najwyższym odznaczeniem łowieckim ZŁOM
14 marca 2017 r.
Koło zostało odznaczone
Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
1 kwietnia 2009 r.
PREZES | Andrzej Nierwiński |
ŁOWCZY | Tadeusz Malinowski |
SKARBNIK | Zygmunt Jakubowski |
SEKRETARZ | Grzegorz Lęgas |
PODŁOWCZY | Stanisław Kwiatkowski |
Komisja Rewizyjna:
Źródłem informacji o utworzeniu Wojskowego Koła Łowieckiego Nr 161 „Granica” w Gołdapi są głównie myśliwi pamiętający pierwsze lata powojenne. W 1945 roku na terenie powiatu gołdapskiego, swoją działalność rozpoczęło Stowarzyszenie Myśliwych. Stowarzyszenie to, założyło pierwsze po wojnie koło łowieckie o nazwie „Łoś” gospodarujące na wszystkich obwodach powiatu gołdapskiego. W 1954 roku doszło do podział Koła „Łoś” na cywilne Koło „Las” i Wojskowe Koło Łowieckie Nr 161. Koło wojskowe, otrzymało dwa obwody łowieckie na terenie Puszczy Rominckiej, a patronat nad Kołem objął Wojskowy Związek Łowiecki. Uchwałą Wojewódzkiej Rady Łowieckiej w Białymstoku w dniu 9 lutego 1960r. Wojskowe Koło Łowieckie Nr 161 zostało przyjęte na członka Zrzeszenia Polski Związek Łowiecki. Przewodniczącym Koła został wówczas Kazimierz Nadolny, łowczym Ryszard Dąbrowski, skarbnikiem Edward Kozłowski,a sekretarzem Zenon Brzostowski. Koło liczyło 12 członków. Pod koniec lat 60 – tych, koło wojskowe posiadało pięć obwodów łowieckich z czego dwa położone na obrzeżach Puszczy Rominckiej zostały utracone w 1974 r. Rok 1978 przyniósł kolejną zmianę w nazwie Koła. Na wniosek ówczesnego prezesa Teodora Jonasza, Walne Zgromadzenie członków Koła przyjęło nazwę – Wojskowe Koło Łowieckie Nr 161 „Granica” w Gołdapi. Nazwa ta pozostała do dzisiaj. Koło gospodaruje na trzech obwodach powiatu gołdapskiego. Łączna powierzchnia obwodów wynosi 14890 ha, w tym obszary leśne stanowią 11470 ha.
W ostatnich latach w sezonie pozyskuje się średnio ok. 40 jeleni, 100 saren, 180 dzików. Bardzo dużą wagę przywiązuje się do właściwego gospodarowania populacja sarny i dzikiem pozwala to na uzyskiwanie znacznych dochodów ale tez na utrzymanie dobrych ich stanów w łowisku. Do Koła przynależy 73 członków, spośród których 40 myśliwych posiada uprawnienia selekcjonerskie, 7 też myśliwych posiada specjalne uprawnienia do odstrzału redukcyjnego bobra. Roczny staż łowiecki dla nowowstepujacyh do PZŁ odbywa zwykle kilku kandydatów. W 2004 roku obchodziło bardzo uroczyście Jubileusz 50-lecia istnienia Koła. W roku Jubileuszu Koło otrzymało swój Sztandar, a w 2009 r. zostało odznaczone Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej. Członkowie Koła utrzymują stałe, dobre stosunki z administracja leśną, ludnością wiejską i miejscowymi szkołami. Rokrocznie szczególnie zima myśliwi spotykają się z dziećmi i młodzieżą by wygłaszają pogadanki i wyjeżdżają na zimowe dokarmianie zwierzyny przy okazji zbierają wnyki a na zakończenie zasiadają przy ognisku.
Atrakcją powiatu gołdapskiego bez wątpienia była i jest Puszcza Romincka. Od wieków wabiła ona bogactwem fauny i flory nie tylko turystów i miłośników przyrody lecz także myśliwych przemierzających jej ostępy w poszukiwaniu znakomitych trofeów i przygód łowieckich. W XV wieku, puszcza była obszarem należącym do wielkich mistrzów krzyżackich. Władali nią także książęta i królowie pruscy, czyniąc z puszczy tereny swoich polowań. W puszczy wykształcił się typ jelenia (tzw. jeleń romincki) o bardzo dorodnym porożu. Trofea te w późniejszym czasie zwabiły do puszczy cesarza Wilhelma II oraz wielkiego łowczego – marszałka Rzeszy i naczelnego dowódcę Luftwaffe – Hermana Göringa. Planową gospodarkę łowiecką w puszczy rozpoczęto w połowie XIX wieku. W 1890 roku cesarz Wilhelm II otoczył puszczę specjalną ochroną, tworząc w niej cesarski rewir łowiecki. Z uwagi na cenne i rzadkie poroża jeleni rominckich w 1918 roku puszcza stała się państwowym rewirem łowieckim, natomiast w 1937 roku Zarząd Lasów Rzeszy uznał ją za państwowy rezerwat łowiecki. W okresie międzywojennym powiat gołdapski należał do Prus Wschodnich III Rzeszy obejmując część ziem okręgu kaliningradzkiego w obwodach Gusiew i Niestierow. Po II wojnie światowej i ustaleniu granic państwa polskiego, powiat gołdapski a wraz z nim Puszczę Romincką przedzielono granicą polsko-rosyjską. Południowa część puszczy ( 12,5 tys. ha) należy dzisiaj do Polski, północna (23,5 ha)do Rosji.
Głównie myśliwi, pamiętający lata powojenne są źródłem informacji o powstawaniu kół łowieckich na terenie powiatu gołdapskiego po 1945 roku. Z ich wspomnień wyłania się historia utworzenia przez myśliwych pierwszej, powojennej legalnie działającej organizacji łowieckiej jaką było Stowarzyszenie Myśliwych. Stowarzyszenie skupiało w swoich szeregach przedstawicieli różnych środowisk w tym: pracowników administracji państwowej i wojska. Zasięg działalności stowarzyszenia obejmował wszystkie obwody łowieckie dawnego powiatu gołdapskiego w tym również obwody usytuowane na obrzeżach Puszczy Rominckiej. Po krótkim okresie działalności w 1947r Stowarzyszenie przekształciło się w koło łowieckie przyjmując nazwę „Łoś”. W 1954r doszło do podziału koła łowieckiego „Łoś”, na Koło Łowieckie „Las” i Wojskowe Koło Łowieckie nr 161. Koło wojskowe w wyniku podziału otrzymało dwa obwody łowieckie usytuowane na obrzeżu puszczy Rominckiej. Patronat nad kołem objął Wojskowy Związek Łowiecki. Z dokumentacji odnalezionej w archiwum wynika, że uchwałą Wojewódzkiej Rady Łowieckiej w Białymstoku w dniu 09 lutego 1960 roku, koło zostało przyjęte na członka Zrzeszenia Polski Związek Łowiecki a 25 lutego1960 roku Naczelna Rada Łowiecka w Białymstoku skierowała do Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Gołdapi wniosek o zarejestrowanie Wojskowego Koła Łowieckiego nr 161 przy J. W. 1015. Przewodniczącym koła był wówczas Kazimierz Nadolny, łowczym Ryszard Dąbrowski, skarbnikiem Edward Kozłowski, sekretarzem Zenon Brzostowski. Koło liczyło 12 członków. Pod koniec lat 60 – tych, koło posiadało pięć obwodów łowieckich z czego dwa (utracone w 1974 roku), na terenie Puszczy Rominckiej. Rok 1978 przyniósł zmianę w nazwie koła. Na wniosek ówczesnego prezesa Teodora Jonasza, członkowie koła przyjęli nazwę: Wojskowe Koło Łowieckie nr 161 „Granica”.
W dniu 9 lutego 2019 r. odbyła się uroczystość jubileuszu 65-lecia Koła.
W dniu 1 marca 2014 r. odbyła się uroczystość jubileuszu 60-lecia Koła. Podczas balu wyłoniono króla sezonu polowań zbiorowych 2013/2014 r., którym został Jan Fiszer, zaś tytuł wicekróla przypadł Andrzejowi Misiukanis. W trakcie trwania uroczystości wręczono 30 medali okolicznościowych z okazji 60-lecia koła. Prezesa Koła Andrzeja Kuśtowskiego wyróżniono odznaczeniem łowieckim w postaci kordelasa za działalność na rzecz Koła, a Brązowe Medale za zasługi łowieckie otrzymali Wojciech Napierski oraz Andrzej Misiukanis. Starosta gołdapski Andrzej Ciołek docenił zasługi łowieckie i działania myśliwych promujących powiat, odznaczając Andrzeja Kuśtowskiego, Andrzeja Kowalewskiego oraz Stanisława Kozłowskiego medalem za zasługi dla Powiatu Gołdapskiego. Oprawą muzyczną całej uroczystości zajmował się Zespół Muzyki Myśliwskiej “Hubertus” ze Sztumu pod kierownictwem Michała Wojtyły.
Dnia 21 lutego 2009 roku Wojskowe Koło Łowieckie nr 161 „Granica” obchodziło swój 55 jubileuszu istnienia. Z okazji jubileuszu zorganizowano bal myśliwski w którym oprócz zaproszonych gości uczestniczyli myśliwi z rodzinami i przyjaciółmi. Wszystkich przybyłych na uroczystość przywitał prezes koła Jan Kuglarz. W trakcie uroczystości przedstawiono historię koła oraz stan prowadzonej gospodarki łowieckiej. Najbardziej aktywnych myśliwych wyróżniono upominkami.
Dnia 20.11.2004 WKŁ nr 161 Granica obchodziło jubileusz 50 lecia istnienia połączony z poświęceniem i nadaniem sztandaru. Wśród zaproszonych gości byli przedstawiciele Zarządu Okręgowego PZŁ w Suwałkach, przedstawiciele władz wojewódzkich, samorządowych, lasów państwowych, rodziny myśliwych koła Granica oraz osoby prywatne związane z działalnością koła. Podczas pięćdziesiątego jubileuszu koła, wyświęcono sztandar i przekazano go kołu pod straż i opiekę. Kapituła Odznaczeń Łowieckich w Warszawie przyznała naszym kolegom: Stanisławowi Pastuszce i Andrzejowi Malinowskiemu Brązowe medale zasługi łowieckiej, które wręczyli przedstawiciele ZO PZŁ w Suwałkach Panowie Jan Goździewski i Józef Bućwiński. Uroczystość była także okazją do wręczenia medali okolicznościowych upamiętniających jubileusz koła, wszystkim myśliwym i zaproszonym gościom. Uroczystość uświetniały sygnały myśliwskie w wykonaniu zespołu sygnalistów składającego się między innymi z dzieci myśliwych koła Granica i koła Las w Gołdapi. Po ceremonii nadania sztandaru wykonano pamiątkowe zdjęcia. Zaproszenie na tradycyjną biesiadę myśliwską zakończyło część oficjalną uroczystości.
Praca na rzecz ochrony przyrody stała się już tradycją dla uczniów Szkoły Podstawowej nr 2 w Gołdapi. Współpracując z gołdapskimi leśnikami nasi uczniowie uczą się rozumieć potrzeby środowiska naturalnego i zachowań zgodnych z zasadami ekologii. Chcąc rozszerzyć zainteresowania uczniów, szkoła podjęła współpracę z Wojskowym Kołem Łowieckim nr 161 ,,Granica” w Gołdapi. W ramach tej współpracy dzieci dowiadują się na czym tak naprawdę polega łowiectwo i jakie ma ono znaczenie dla gospodarki leśnej. Naszą szkołę często odwiedza łowczy Wojskowego Koła Łowieckiego „Granica”- pan Stanisław Pastuszka. Podczas prowadzonych zajęć, wyjaśnia dzieciom, że zajęciem myśliwego jest nie tylko pozyskanie zwierzyny, ale również działania na rzecz ochrony przyrody obejmujące zimowe dokarmianie zwierząt, budowę paśników i lizawek dla saren, walka z kłusownictwem, likwidowanie wnyków itp. Uczniowie mają okazję poznać zwyczaje zwierzyny leśnej, obejrzeć ciekawe zdjęcia, posłuchać sygnałów myśliwskich. Już podczas pierwszego spotkania, Pan łowczy ogłosił akcję zbierania karmy na zimowe dokarmianie zwierzyny leśnej. Dzieci naszej szkoły doskonale wywiązały się z powierzonego zadania. Uczniowie przynosili do szkoły ziemniaki, marchew, chleb, siano, ziarno, jesienią zbierali kasztany i żołędzie. Liderami w tej zbiórce okazały się klasy VI ,,b”, V ,,a”, VI ,,a” i V,, c”. Najlepszym zbieraczem karmy został Adam Makowiecki z klasy VI ,,b”, który zgromadził największą ilość pożywienia.
Dnia 19 lutego 25 osobowa grupa uczniów, wraz z nauczycielkami, wyjechała do lasu na karmowisko położone w okolicach Barkowa, aby tam wyłożyć nazbieraną karmę. Przeniesienie tak dużej ilości pożywienia z autokaru na karmowisko sprawiło uczestnikom sporo kłopotu, jednak z pomocą przyszli panowie myśliwi, ładując cięższe worki na przyczepę ciągnika. Uczniowie z ochotą przystąpili do wykładania karmy, każdy chciał własnoręcznie uzupełnić paśnik i wysypać zboże dla dzików. Nie zapomniano również o ptakach. Dla nich, na gałęziach drzew, dzieci powiesiły kawałki słoniny. Całą akcję nadzorowali myśliwi. W czasie pracy rozmowy koncentrowały się głównie wokół tematów dotyczących ochrony przyrody, czystości środowiska naturalnego, obyczajów i kultury łowieckiej, a także konieczności dokarmiania ptactwa w okresie zimy. Myśliwi wyjaśniali dzieciom niebezpieczeństwa wynikające z plagi wałęsających się psów i kotów, a problem ten szczególnie dotyczy środowiska wiejskiego. Podczas tych poglądowych zajęć, odbył się spacer po lesie, pokazano uczniom poletka łowieckie, ambony, lizawki dla zwierzyny płowej. Niektóre dzieci po raz pierwszy mogły oglądać tropy jeleni saren i dzików.
Po pracy, w pobliżu leśniczówki w Barkowie, odbyło się prawdziwe ognisko myśliwskie. Członkowie koła myśliwskiego przygotowali kiełbaski i gorącą herbatę. Zaprezentowano trofea myśliwskie, broń i akcesoria łowieckie. Niecodzienną atrakcją spotkania przy ognisku , była bliska obecność oswojonego dzika ,, Bartka” wraz z małymi warchlakami i lochą. Stadko zamknięte w zagrodzie bacznie obserwowało dziecięce harce. Uczniowie zadowoleni i pełni wrażeń wrócili do domów. To dopiero początek współpracy z myśliwymi. Uczniowie już teraz przygotowują się do konkursu z podstawowej wiedzy myśliwskiej i przyrodniczej oraz konkursu plastycznego pt. ,, Zwierzaki”. W planie jest również wspólne wykonanie i zawieszenie budek lęgowych dla szpaków, opracowanie serii gazetek tematycznych, uczestniczenie w gawędach myśliwskich oraz wyjazd do leśniczówki w Dniu Dziecka. Uzdolnieni muzycznie uczniowie naszej szkoły, uczą się również grać sygnały łowieckie na rogu myśliwskim. Jestem głęboko przekonana, iż tego typu przedsięwzięcia przyczyniają się do wychowania młodego pokolenia w duchu poszanowania natury oraz zaszczepiania zasad etycznych jakimi powinien się kierować człowiek obcujący z przyrodą.
Pierwsze w sezonie polowanie zbiorowe, to nie lada gratka dla mieszkańców Gołdapi. Stało się tradycją, że co roku w centrum miasta spotykają się dwa gołdapskie koła łowieckie aby wspólnie wyruszyć po łowiecką przygodę. To również święto dla młodych adeptów łowiectwa, którzy bardzo uroczyście składają ślubowanie myśliwskie. Po trudach polowania, wszyscy posilają się przy ognisku.
Wojskowe Koło Łowieckie nr 161 „Granica” oraz Koło Łowieckie „Las” w Gołdapi dzięki przychylności Burmistrza Gołdapi Pana Marka Mirosa, otrzymały lokale na prowadzenie swojej działalności statutowej. Otwarcia sal myśliwskich 16 grudnia 2008 roku dokonali Burmistrz Gołdapi Marek Miros ze swoim zastępcą Jackiem Morzym oraz prezesi obydwu kół gołdapskich Jan Kuglarz i Stanisław Jarocki. Prace adaptacyjne przekazanych pomieszczeń wykonali myśliwi.
W ramach realizacji działania pt. „Myśliwi dzieciom i przyrodzie” współfinansowanego z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, powstał obiekt rekreacyjno-turystyczny przeznaczony do prowadzenia przez myśliwych działalności z zakresu edukacji ekologicznej dla szkół z terenu gminy Gołdap. Budowa i otwarcie wiaty edukacyjnej w miejscowości Łobody to efekt starań zarządu Wojskowego Koła Łowieckiego nr 161 Granica w Gołdapi oraz myśliwych pracujących przy wznoszeniu tego obiektu. Nowo powstała wiata wyposażona będzie w plansze edukacyjne służące jako pomoc dydaktyczna do prowadzenia lekcji przyrody w terenie. Zajęcia będą prowadzone m.in. przez myśliwych a celem zajęć będzie budowanie świadomości wśród najmłodszych mieszkańców gminy Gołdap o roli łowiectwa w przyrodzie. Oprócz spotkań z myśliwymi dzieci będą mogły zobaczyć trofea łowieckie, zapoznać się z kulturotwórczą rolą łowiectwa oraz będą mogły wziąć udział w dokarmianiu zwierząt w lesie i rozpoznawaniu tropów zwierząt. Docelowo planuje się budowę ścieżki edukacyjnej, której jednym z elementów będzie powstała wiata edukacyjna. Teren na którym posadowiona jest wiata jest własnością WKŁ nr 161 Granica w Gołdapi, dlatego też obok wiaty umieszczono tablicę upamiętniającą myśliwych koła Granica. Honoru uroczystego otwarcia wiaty i odsłonięcia tablicy pamiątkowej w dniu 07.11.2014r. dostąpili: Marek Aleksander Miros –Burmistrz Miasta Gołdapi, Józef Bućwiński – Prezes Okręgowej Rady Łowieckiej w Suwałkach, Ks. Kanonik Czesław Król – Proboszczem Parafii św. Leona i św. Bonifacego w Gołdapi, Stanisław Jarocki – Prezes Koła Łowieckiego ‘Las” w Gołdapi, Andrzej Kuśtowski – Prezes Wojskowego Koła Łowieckiego nr 161 ‘Granica” w Gołdapi.
Sztandar Koła nadany 16 listopada 2002 r.
Koło zostało odznaczone najwyższym odznaczeniem łowieckim ZŁOM 28 sierpnia 2002 r.
Koło otrzymało odznaczenie regionalne “Za zasługi dla Łowiectwa” 9 listopada 2009 r.
Wacław Olszewski PREZES | |
ŁOWCZY | Mariusz Retel |
SKARBNIK | Adam Torebko |
SEKRETARZ | Krzysztof Kasicki |
Członek zarządu ds. gospodarstwa | Zbigniew Sułek |
Członek zarządu ds. strzelnicy i strzelectwa | Marcin Zamojski |
Komisja Rewizyjna:
W dniu 12 marca 1952r. walne zgromadzenie pierwszego Powiatowego Koła Łowieckiego Nr 1 w Olecku zdecydowało o jego podziale i tak powstało nowe Koło Łowieckie Nr 2 z siedzibą w Olecku. Już po 10 dniach w dniu 22 marca zwołano walne zgromadzenie które wybrało zarząd Koła w składzie: Tadeusz Gołębiewski – przewodniczący, Oleg Nowicki – łowczy, Roman Piskorz – sekretarz, Paweł Maksymiuk – skarbnik. W całej niespełna 60-letniej historii prezesami Koła poza wspomnianym już Tadeuszem Gołębiewskim był Adam Piątkowski, Henryk Stackiewicz, Józef Bućwiński i pełniący tę funkcję obecnie Stanisław Ramotowski. Od połowy lat siedemdziesiątych gwałtownie spadły stany zająca. Polowania zbiorowe na zające, które były tak atrakcyjne od kilkunastu lat nie są organizowane. Koło dzierżawi 4 obwody łowieckie o powierzchni ok. 24 tys. ha położone na terenie gm. Olecko, Kowale Oleckie, Świętajno i Wieliczki. Lasy zajmują ok. 4 tys. ha rozdrobnione na wiele kompleksów. Coraz rzadziej poluje się też na kaczki. Obecnie podstawą gospodarki łowieckiej stała się zwierzyna gruba. Dobrze zagospodarowane łowiska, właściwie prowadzone gospodarowanie populacją sarny, dzikiem, a w ostatnio również jeleniem sprawia, że stany zwierzyny i jej zagęszczenie jest bardzo wysokie. Wzrasta też jej pozyskanie. W sezonie 2015/2016 pozyskano 30 jeleni, 100 saren i rekordową ilość 220 dzików. Z bytowaniem zwierzyny w łowiskach wiążą się szkody łowieckie w uprawach rolnych. Tworzące się konflikty z rolnikami myśliwi starają się łagodzić wypłatą należnych odszkodowań, które sięgają rocznie 12,5 tys. złotych. Każdego roku uprawianych jest ponad 40 ha pól i poletek łowieckich, z tego 31 to grunty wcześniej zakupione przez Koło z Państwowego Funduszu Ziemi. Prace rolnicze wykonują sami myśliwi przy użyciu własnego sprzętu i dwóch ciągników. Zebrane plony w większości przeznacza się na zimowe dokarmianie zwierzyny a tylko niewielkie ich nadwyżki są odsprzedawane. Magazyny i budynki gospodarcze do przechowywania karmy, sprzętu, garażowania ciągników i przyczep znajdują się przy Domku Myśliwskim i na strzelnicy w Doliwach. Od wielu już lat organizowane są polowania dla myśliwych obcokrajowców w większości z Europy zachodniej. Z uzyskanych przychodów z polowań dewizowych oraz ze sprzedanej zwierzyny ponad połowę przeznacza się na zagospodarowanie łowisk i zimowe dokarmianie jest to ok. 22,5 tys. zł w skali roku. W przeciągu dwóch lat 1991 –1992 dokonano gruntownej modernizacji strzelnicy myśliwskiej w Doliwach. Jest to też strzelnica pełno wymiarowa bardzo funkcjonalna na której odbywają się strzelania myśliwi z innych kół łowiskach. Największą imprezą w Doliwach jest lipcowy turniej strzelecki z udziałem wielu czołowych zawodników krajowych, a nagrodą za zwycięstwo jest „szabla oficerska”. W Kole jest wielu Kolegów myśliwych zawodników o wysokich umiejętnościach strzeleckich. Do szczególnie wyróżniających się i aktywnych, posiadających klasę mistrzowską należy Marian i Andrzej Wijasowie, Józef Bućwiński, Romuald Warsiewicz i Tadeusz Bednarek. Koło zrzesza 102 członków w większości mieszkających w Olecku i okolicy o zróżnicowanym poziomie wykształcenia i przekroju zawodowym, o wysokim morale i aktywni społecznie. Większość, bo aż 68 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej, 11 posiada uprawnienia sędziego bądź instruktora strzelectwa myśliwskiego. Od 1992 r. każdego roku w pierwszych dniach listopada myśliwi Mszą Świętą rozpoczynają przy kapliczce w Doliwach swój sezon polowań. Spotkanie kończy się biesiadą w Domku Myśliwskim z udziałem okolicznych mieszkańców i zaproszonych gości. W dniu 16 listopada 2002 r. podczas uroczystych obchodów 50-lecia Koła za swoją działalność łowiecką i na rzecz ochrony środowiska zostało odznaczone Złomem i otrzymało Sztandar, a wielu myśliwych zostało odznaczonych odznaczeniami państwowymi, regionalnymi i łowieckimi. O półwiecznej obecności myśliwych na pięknej Ziemi Oleckiej zaświadcza obelisk z tablicą pamiątkową w Doliwach. Reprezentacja Koła aż 9-krotnie zdobywała I miejsce na zawodach wojewódzkich i okręgowych PZŁ, a jako „mistrz” reprezentowała województwo na Mistrzostwach Polski Kół Łowieckich zajmując czołowe lokaty, w tym I miejsce w 1989r. w Olsztynie, II miejsce w 1985r. w Kaliszu.
Zawody Okręgowe PZŁ – 2009r.
W dniu 16 lutego 2019 r. w Sękocinie k. Warszawy delegacje poszczególnych Okręgów PZŁ uczestniczyły w obradach XXIV Krajowego Zjazdu Delegatów PZŁ. Suwalski Okręg PZŁ reprezentowało 6-ciu Delegatów, w tym członek Koła Józef Bućwiński.
Sztandar Koła nadany 18 listopada 2006 r.
Koło zostało odznaczone najwyższym odznaczeniem łowieckim ZŁOM
8 października 2006 r.
Koło otrzymało odznaczenie regionalne “Za zasługi dla Łowiectwa”
27 października 2011 r.
Jarosław Kowalewski PREZES | |
| ŁOWCZY | Przemysław Nowoć |
| SKARBNIK | Wojciech Kirejczyk |
| SEKRETARZ | Paweł Jakubiak |
| Członek zarządu | Wiesław Zieliński |
ADRES: ul. Moniuszki 3/1 19-400 Olecko
KOMISJA REWIZYJNA
Z inicjatywy Olega Nowickiego, jednego z pierwszych osadników na Ziemi Oleckiej założone zostało w listopadzie 1946 r. powiatowe Koło Łowieckie Nr 1. Jego założycielami był wspomniany Oleg Nowicki oraz Romuald Sabas, Leopold Sienkiewicz, Ireneusz Gołębiewski, Kazimierz Hołdyński, Jan Janicki. Z każdym rokiem do Koła przyjmowani byli nowi członkowie. Legitymacje członkowskie PZŁ wydawała Wojewódzka Rada Łowiecka w Białymstoku, a decyzję o posiadaniu broni myśliwskiej podejmował Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa w Olecku. Na walnym zgromadzeniu Koła w dniu 12 marca 1952 r. podjęto uchwałę o podziale Koła. W Kole po podziale pozostało tylko 15 myśliwych. W dniu 20 października 1954 r. zawarte zostały umowy na dzierżawę obwodu łowieckiego nr 41, 42, 45 i 46 o łączne powierzchni 24820 ha. W dniu 21 grudnia 1956 r. podpisano umowę na dzierżawę jeszcze jednego obwodu nr 43 o powierzchni 5250 ha. Na obwodach tych prowadzona jest gospodarka łowiecka do obecnego czasu. W dniu 23 stycznia 1960 r. przyjęto nowy Statut i nadano nazwę Koła „Dzik”z siedzibą w Rejonie L. P. N. „Las” w Olecku. W początkowym okresie najczęściej polowano na zające, kaczki oraz dziki. W sezonie łowieckim 1952/53 pozyskano ok. 500 zajęcy, 30 dzików, kilka lisów i rogaczy. W 1969 r. upolowano trzy pierwsze jelenie – byki, a w sezonie 1976/77 zaplanowano do odstrzału 4 łosie. Obecnie pozyskuje się rocznie ok 50 jeleni, 130 saren i ponad 250 dzików, łoś chociaż jest powszechnie występujący nie jest planowany do odstrzału z uwagi na moratorium obejmujące jego ochronę. Prowadzona przez myśliwych selekcja zwierzyny płowej oraz dobre łowiska wpływają na wysoką jakość osobniczą jeleni i saren. Medalowe wieńce i parostki nie należą do rzadkości. W posiadaniu myśliwych jest złotomedalowa czaszka wilka strzelonego w 1991r. przez Józefa Demiańczuka oraz srebrnomedalowy wieniec jelenia – byka upolowanego w 1992r. przez Jana Janczenię. Uprawianych jest 29 ha poletek produkcyjnych i żerowych, z tego 17,25 ha to grunty własne położone w m. Jelonek. Do uprawy i transportu służą dwa ciągniki, przyczepy i sprzęt rolniczy. Wszystko jest odpowiednio zabezpieczone i przechowywane na bazie magazynowo – sprzętowej w m. Sedranki. W łowiskach leśnych znajduje się wiele urządzeń łowieckich jak: paśniki, brogi, lizawki, ambony i zwyżki. W okresie zimowym wykłada się różnego rodzaju karmę pochodzącą z własnych upraw ,a roczne wydatki na zagospodarowanie łowieckie i poprawę warunków bytowania zwierzyny sięgającą 70 – 80 tysięcy złotych. Wiele prac wykonywanych jest społecznie przez samych myśliwych. Przez kilka lat w łowiska polne były wsiedlane bażanty pochodzące z własnej hodowli wolierowej w m. Dąbrowskie. Wyniki tych introdukcji nie odnosiły sukcesu stąd dalszej hodowli bażanta zaniechano. Do Koła przynależy 104 członków, w tym 58 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej. W Kole wielką wagę przywiązuje się do zachowania tradycji i zwyczajów myśliwskich. Organizowane polowania zbiorowe a szczególnie hubertowskie są z tradycyjną oprawą. Zawody strzeleckie i spotkania integrują nie tylko myśliwych ale i ich rodziny. W roku Jubileuszu 60-lecia Koło otrzymało Sztandar, a za swoją działalność zostało odznaczone Złomem. Z tej okazji ks. bp Jerzy Mazur – biskup ełcki poświęcił też kapliczkę Św. Huberta.
Obchody jubileuszu rozpoczęły się już we wrześniu 2006r., gdzie na Strzelnicy Myśliwskiej w Doliwach k. Olecka. z tej okazji zorganizowane zostały zawody w strzelaniach myśliwskich. Główne uroczystości przypadły na dzień 18 listopada. Już wczesnym rankiem w cichy, jesienny dzień na rozstaju dróg w lesie niedaleko Wronek licznie zebrani myśliwi uczestniczyli w uroczystym poświęceniu Kapliczki Św. Huberta. Poświęcenia dokonał ks. bp Jerzy Mazur, Ordynariusz Diecezji Ełckiej. Następnym bardzo uroczystym akcentem była Msza Święta odprawiona w Kościele p.w. NMP w Olecku której również przewodniczył ks. Biskup. W czasie Mszy poświęcony został też Sztandar Koła. Dalsze uroczystości jubileuszowe odbyły się w Regionalnym Ośrodku Kultury w Olecku na które przybyli licznie zaproszeni goście, przedstawiciele Zarządu Głównego i władz okręgowych PZŁ, władze powiatu oleckiego i miasta Olecko, przedstawiciele Lasów Państwowych, instytucji i miejscowych zakładów pracy, rolników i miejscowego Koła Łowieckiego „Sarna”. Prezes Koła Jarosław Kowalewski przedstawił historię koła i dzisiejszy, bogaty jego dorobek. Prezes ORŁ, Kol. Józef Bućwiński przekazał uroczyście poświęcony Sztandar Koła i odznaczył Koło najwyższym odznaczeniem Złomem. Odznaczono też Medalem Zasługi Łowieckiej kolegów: Bogusław Chmielewski, Paweł Jakubiak, Jan Jeżewski, Jan Kowalewski, Jan Opanowski, Jan Szymańczyk, Edward Chmura, Jerzy Jaroszewski, Henryk Jeżewski, Jarosław Kowalewski. Kol. Edward Chmura otrzymał również Odznakę Za Zasługi dla Województwa Warmińsko – Mazurskiego. Wręczono też dyplomy i podziękowania wielu innym myśliwym, szczególnie zasłużonym. Na zakończenie uroczystości gratulacje i życzenia z okazji Jubileuszu 60-lecia Koła złożyli m.in. członek Zarządu Głównego PZŁ Kol. Zygmunt Jasiński, Starosta Olecki Stanisław Ramotowski, Prezes ORŁ w Suwałkach Józef Bućwiński.
W sobotę 15 października 2016 roku, Koło Łowieckie „Dzik” w Olecku obchodziło jubileusz 70-lecia. To niebywałe wydarzenie rozpoczęto koncelebrowaną mszą świętą w koście pw. NMP w Olecku. W trakcie mszy, asystę honorową stanowiły poczty sztandarowe koła łowieckiego „Dzik” i „Sarna”. Oprawę muzyczną zapewnił zespół sygnalistów myśliwskich reprezentujących Nadleśnictwo Ełk.
Po zakończonej mszy świętej, w sali konferencyjnej Urzędu Miejskiego uroczystym wprowadzeniem pocztu sztandarowego, rozpoczęto drugą część jubileuszu. Prezes Koła kol. Jarosław Kowalewski powitał wszystkich przybyłych zaproszonych gości m.in. przedstawicieli władz okręgu suwalskiego PZŁ, władz samorządowych, nadleśnictwa i sąsiedniego koła łowieckiego „Sarna” w Olecku. Minutą ciszy uczczono pamięć myśliwych, którzy odeszli z szeregów koła łowieckiego „Dzik” do Krainy Wiecznych Łowów. Historię koła wygłosił jego prezes J. Kowalewski, po czym przystąpiono do wyróżnień zasłużonych myśliwych. Za 50-letni staż w Polskim Związku Łowieckim, zarząd okręgowy PZŁ w Suwałkach wyróżnił pamiątkową odznaką kol. Wacława Opanowskiego i kol. Mieczysława Łomecia. Kapituła Odznaczeń Łowieckich w Warszawie odznaczyła złotym Medalem Zasługi Łowieckiej kol. Edwarda Chmurę, srebrnym kol. Antoniego Babiarza i kol. Pawła Jakubiaka, natomiast brązowym: kol. Zygmunta Cieślukowskiego, kol. Józefa Demiańczuka, kol. Piotra Kacprzyka, kol. Damiana Ranta i kol. Mariana Ulikowskiego. Odznaczenie „Za Zasługi dla Łowiectwa” otrzymał kol. Jarosław Kowalewski.
Prezes Koła wraz z łowczym kol. Henrykiem Jeżewskim wręczyli podziękowania współpracującym z kołem łowieckim przedstawicielom urzędów i instytucji oraz myśliwym szczególnie zaangażowanym w działalność Koła. W grupie wyróżnionych myśliwych byli: kol. Wojciech Kirejczyk, kol. Romuald Budziński, kol. Ewa Piątkowska, kol. Bogusław Leszczyński, kol. Jan Truchan, kol. Jan Opanowski, kol. Wacław Matejko, kol. Grzegorz Russak, kol. Henryk Drejer, kol. Jan Janczenia i kol. Mirosław Szemis. Przedstawiciele poszczególnych instytucji w swych wystąpieniach na ręce prezesa składali gratulacje oraz okolicznościowe adresy. Nie obyło się bez ciepłych słów oraz życzeń na dalsze lata działalności na niwie łowieckiej. Uczestnicy spotkania mieli okazję wysłuchać prelekcji na temat walorów dziczyzny, wygłoszonej przez członka koła Grzegorza Russaka, znanego gawędziarza i mistrza kulinarnego. Komendą „poczet sztandarowy-poczet wyprowadzić” prezes Koła zakończył oficjalną część uroczystości i zaprosił wszystkich zebranych na wspólny obiad, gdzie na stole królowała dziczyzna.
W dniu 16 lutego 2019 r. w Sękocinie k. Warszawy delegacje poszczególnych Okręgów PZŁ uczestniczyły w obradach XXIV Krajowego Zjazdu Delegatów PZŁ. Suwalski Okręg PZŁ reprezentowało 6-ciu Delegatów, w tym prezes Koła Jarosław Kowalewski.
Sztandar Koła nadany 31 sierpnia 2002 r.
Koło zostało odznaczone Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
18 września 2002 r.
PREZES | Michał Zarzecki |
| ŁOWCZY | Bartosz Masiewicz |
| WICE ŁOWCZY | Filip Łoboda |
| SKARBNIK | Alicja Masiewicz |
| SEKRETARZ | Daniel Muczyński |
Komisja Rewizyjna
Koło początkowo o nazwie Nr 1 powstało w 1952 r. z podziału Koła Łowieckiego jakie już prowadziło swoją działalność na terenie powiatu augustowskiego po II wojnie światowej. Pierwszym przewodniczącym zarządu został mecenas Stanisław Sipowicz a wśród założycieli Koła byli m. in. Władysław Wysocki, Franciszek Rułkowski, Wincenty Zmaczyński, Jan Zasztowt, Antoni Woroniecki, Władysław Puczyłowski i Józef Zajkowski. Koło otrzymało w dzierżawę cztery obwody łowieckie nr 69, 70, 75 i 77 położone w powiecie augustowskim. We wrześniu 1970 r. nastąpił kolejny podział Koła. W ten sposób powstało nowe Koło Łowieckie „Kania” a wraz z odejściem części członków przekazane zostały też temu Kołu dwa obwody łowieckie – nr 69 i 77. W 1987 r. walne zgromadzenie anulowało nazwę Koła Nr 1, a przyjęto nazwę „Batalion”. Wywodzi się ona od bekasa bataliona, który wówczas był gatunkiem bardzo licznym na nadbiebrzańskich bagnach. Obecnie gospodarka łowiecka prowadzona jest na trzech obwodach łowieckich nr: 50, 51 i 56 o powierzchni 17 060 ha, z tego 3540 ha to powierzchnia leśna.
Polowanie wigilijne 2013r.
Wiosną 2008 r. w wyniku przeprowadzonej inwentaryzacji stwierdzono ponad 20 łosi, podobną ilość jeleni, około 250 saren i ponad 100 dzików. Bardzo niskie są stany zajęcy i kuropatw. Do dzisiaj wspomina się rekordowy sezon 1969/1970, gdzie pozyskano 562 zające i dodatkowo w tym samym sezonie odłowiono jeszcze 105 żywych szaraków z przeznaczeniem na eksport. Od 1968 r. aż do wprowadzenia moratorium na odstrzał w 2001 r. rokrocznie pozyskiwano po kilka łosi. Polowaniem na łosie zainteresowani byli też myśliwi obcokrajowcy. Przez kilka lat w łowiska polne wsiedlano bażanty, efekty tych wsiedleń były jednak znikome. Drapieżnictwo ze strony lisa zniweczyło cały wkładany wysiłek. Rok 2002 był rokiem Jubileuszu 50-lecia Koła. Z tej okazji na polowanie przy domku myśliwskim w Obuchowiźnie na uroczystej Mszy Świętej poświęcono Sztandar Koła oraz odsłonięto kapliczkę Św. Huberta. Koło za swoją dotychczasową działalność zostało też odznaczone Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej. Aktualnie do Koła przynależy 51 członków, z tego 27 posiada uprawnienia selekcjonerskie. Wielu kolegów współuczestniczyło w 2001 r. w organizacji pierwszej Wystawy Łowieckiej w Augustowie którą zwiedziło kilka tysięcy osób i zebrała dobre recenzje.
Msza święta z okazji Jubileuszu 65 – lecia Koła w dniu 15 września 2017r. odprawiona została w Sanktuarium Matki Bożej w Studzienicznej przez Ks. Arkadiusza Pietruszewskiego, zarazem będącego członkiem Koła. We mszy uczestniczyli Koledzy myśliwi i ich najbliżsi, oraz zaproszeni goście. Wieczorem po mszy świętej uczestnicy spotkali się na wspólnej biesiadzie w Augustowie. Prezes Koła Wojciech Zaniewski w towarzystwie Łowczego Grzegorza Szyc po powitaniu podziękował wszystkim Kolegom za ich dotychczasową pracę i zaangażowanie w działalności Koła. Życzenia jubileuszowe w imieniu Okręgowej Rady Łowieckiej w Suwałkach złożył też Łowczy Okręgowy Jan Goździewski.
WSPÓLNE POLOWANIE Z KLUBEM KOLEKCJONERA I KULTURY ŁOWIECKIEJ
Polowanie z udziałem członków Klubu Kolekcjonera Oddziału Augustowskiego odbyło się 29 listopada 2015r. Na odprawie w Cimochowiźnie wszystkich uczestników polowania oraz gości powitał członek Klubu i jednocześnie prowadzący polowanie. Tak, jak wcześniej zaplanowano pomimo krótkiego dnia i stosunkowo dużej ilości uczestników, polowanie zakończyło się jeszcze przed zachodem słońca. We wszystkich 5-ciu miotach była zwierzyna, były też strzały, ale ostatecznie na pokocie ułożono jednego dzika i zająca. Szczególnie zając na polowaniu był nie lada zaskoczeniem. Jeszcze w latach 80-tych minionego wieku zające były najbardziej liczną zwierzyną drobną augustowskich pól, na którą chętnie myśliwi polowali. Dzisiaj “zając na rozkładzie” należy do rzadkości. Biorący udział w polowaniu Jan Goździewski Łowczy Okręgowy w dzień po uroczystościach okręgowych Hubertus 2015, które odbyły się w Orzyszu przywitał w imieniu władz okręgowych, złożył podziękowania za dotychczasową pracę i złożył życzenia wielu dalszych sukcesów Kołu i augustowskiemu oddziałowi Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej. Życzenia świąteczne i noworoczne złożył też Leszek Skubis, nadleśniczy Nadleśnictwa Płaska. Było to nie tylko udane polowanie, ale także towarzyskie spotkanie Kolegów myśliwych Koła z myśliwymi Klubu Kolekcjonera i Kultury Łowieckiej.
W dniu 21 grudnia 2013r. zorganizowane zostało przez koło polowanie wigilijne dla zarządów augustowskich kół łowieckich. Ze względu na dużą ilość uczestników, myśliwi zostali podzieleni na dwie grupy. Po zakończeniu polowania wczesnym popołudniem przyszła pora na podzielenie się opłatkiem życząc sobie nawzajem wszystkiego dobrego z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku 2014. Nie zabrakło też tradycyjnego wigilijnego stołu. To wyjątkowe i szczególne spotkanie myśliwych dobiegło końca wraz z zachodem słońca.
Obchody 95-lecia Polskiego Związku Łowieckiego
Poczet sztandarowy Koła uczestniczący w uroczystościach Jubileuszu 95-lecia Polskiego Związku Łowieckiego w rocznicę 100-lecia Niepodległości Polski które odbyły się w Suwałkach w dniu 27 października 2018 r.
Obchody dnia Św. Huberta – Olecko, 28 października 2017 r.
Uczestnictwo Pocztu Sztandarowego w obchodach 90-lecia Polskiego Związku Łowieckiego w Suwałkach 30 listopada 2013 r.
Koło zostało odznaczone 26 lipca 2017 r. Złotym i 19 września 2008 r. Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej
Adam Sieńko | |
| ŁOWCZY | Zbigniew Mołodziejko |
| SKARBNIK | Wiesław Bakuniewicz |
| SEKRETARZ | Jakub Sieńko |
| PODŁOWCZY | Hubert Wasilewski |
Komisja Rewizyjna:
Augustowscy myśliwi przynależni początkowo do jednego koła postanowili w dniu 20 października 1957 r. podzielić się i utworzyć dwa samodzielnie działające koła. Do Koła Nr 2 przynależeli w większości leśnicy, pracujący na terenie Puszczy Augustowskiej.. W 1987 r. Koło przyjęło nazwę „Leśnik ” z siedziba w Augustowie. Wydzierżawia 4 obwody łowieckie o nr. 48, 49, 54, 57. Znaczna część łowisk leśnych to południowa część Puszczy Augustowskiej i tereny do niej przyległe. Nie bez wpływu na dobry stan zwierzyny grubej ma też sąsiedztwo Doliny Biebrzy, górnego jej basenu z rozległymi bagnami. W ostatnich kilkunastu latach nadmierna liczebność wilka w Puszczy Augustowskiej silnie redukuje populację jeleniowatych i zmniejsza też przyrost populacji dzika. Dużym tez zagrożeniem dla dzika w może stanowić afrykański pomór świń który występuje od 2014 r. po drugiej stronie Doliny Biebrzańskiej, w powiecie sokólskim. W skali roku myśliwi pozyskują ok 20 jelenie, 60 saren i 200 dzików. Łoś z uwagi na obowiązujące moratorium wprowadzone przez Ministra Środowiska w 2001 r. nie jest pozyskiwany a jego stany są bardzo wysokie. Występujący tutaj jeleń osiąga dużą masę poroża i bardzo ładną formę z duża ilością odnóg. Waga wieńców powyżej 8 kg nie należy do rzadkości.
W łowiskach leśnych uprawia się kilkanaście poletek żerowych o powierzchni ok. 6,5 ha, ustawionych jest 59 paśników, w większości do zimowego dokarmiania jeleni i saren, 230 lizawek i 280 ambon. W roku 2001 Koło współuczestniczyło w organizacji Wystawy Łowieckiej w Augustowie. Wiele trofeów – poroży łosia, jelenia, rogaczy , dzika i innych pamiątek udostępnili myśliwi z Koła. Od tego tez roku Koło jest współorganizatorem Regionalnego Konkursu Sygnalistów Myśliwskich „Echo Puszczy Augustowskiej” odbywającego się każdego roku w końcu czerwca w Augustowie. Koło liczy 73 członków, w tym 57 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej.
W dniu 8 września 2007 roku odbyły się obchody 50-lecia działalności Koła Łowieckiego “LEŚNIK” w Augustowie. Uroczyste obchody rozpoczęły się Mszą Świętą w Kościele p.w Matki Bożej Szkaplerznej w Studzienicznej, którą celebrował ks. prałat Zygmunt Kopiczko miejscowy proboszcz. Oficjalne uroczystości odbyły się w plenerze nad jez. Studzieniczne. Zebranym myśliwym z rodzinami i zaproszonym gościom przypomniano historie Koła, jego dorobek, a szczególnie zasłużonym Kolego wręczono odznaczenia łowieckie i wyróżnienia – pozostali członkowie Koła dostali pamiątkowe dyplomy i medale.W obchodach uczestniczył Z-ca Burmistrza Miasta Augustowa Adam Sieńko, Z-cą Nadleśniczego Nadleśnictwa Augustów Wojciech Stankiewicz, Prezes Rady Okręgowej Łowieckiej w Suwałkach Józef Bućwiński i Łowczy Okręgowy Jan Goździewski. Podczas uroczystości Koło zostało odznaczone Brązowym Medalem Zasługi Łowickiej. Z okazji Jubileuszu wybity został medal pamiątkowy. Za długoletnią pracę na rzecz koła zostali wyróżnieni: kol. Henryk Wróbel, kol. Stanisław Metelicki, kol. Ireneusz Bartoszewicz, kol. Lech Frąckiewicz, kol. Eugeniusz Śleszyński, kol. Wincenty Suchwałko.
Ważnym wydarzeniem w historii były uroczystości jubileuszowe 60-lecia Koła, które odbyły się 25 sierpnia 2017 r. Podczas uroczystości wręczony został Sztandar Koła. Uchwała o ufundowanie Sztandaru podjęta została na Walnym Zgromadzeniu w dniu 10 maja 2016 r. na wniosek Ryszarda Chomicza pełniącego wówczas funkcję prezesa, a który tak nieoczekiwanie odszedł do Krainy Wiecznych Łowów w lutym 2017 roku. Msza Święta z okazji Jubileuszu 60 –lecia odprawiona została przez ks. kapelana myśliwych dr Wojciecha Kalinowskiego w Kościele św. Jana Chrzciciela w Augustowie Po poświeceniu Sztandaru został on przekazany przez Józefa Bućwińskiego – prezesa ORŁ w Suwałkach Kołu. Prezes Koła Adam Sieńko po prezentacji otrzymanego Sztandaru powiedział m.in „Sztandar jako najcenniejszy nasz symbol jest pamięcią tych Kolegów Myśliwych którzy są już w Krainie Wiecznych Łowów, a nam żyjącym jest symbolem najwyższych wartości. Część oficjalna uroczystości odbyła się w pobliskim Ośrodku Wczasowym BEPIS. Prezes Koła przywitał zaproszonych gości: Starostę Augustowskiego Jarosława Szlaszyńskiego, Burmistrza Augustowa Wojciecha Walulika , Nadleśniczych oraz Kolegów Myśliwych i ich bliskich. Najbardziej zasłużeni członkowie Koła zostali odznaczeni Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej – Ryszard Chomicz – pośmiertnie, Srebrnym Medalem – Ireneusz Bartoszewicz, Tomasz Miłkowski, Zbigniew Mołodziejko i Kazimierz Niedźwiecki. Brązowym Medalem – Adam Korzeniecki, Adam Kolator, Bogdan Klukowski i Henryk Wasilczyk. Pani Jolanta Sarnacka wieloletnia księgowa Koła otrzymała Odznakę za Zasługi dla Łowiectwa. Najstarszy stażem członek Koła Ireneusz Bartoszewicz otrzymał odznaką 50-lecia członkostwa w PZŁ oraz list gratulacyjny od Jana Goździewskiego – łowczego okręgowego PZŁ w Suwałkach. Wspolnie, długie biesiadowanie zakończyło jubileuszowe spotkanie.
PREZES | Tomasz Wojszko |
| ŁOWCZY | Szymon Wróblewski |
| SKARBNIK | Marcin Wróblewski |
| SEKRETARZ | Wojciech Pełszyński |
| PODŁOWCZY | Andrzej Świątkowski |
Komisja Rewizyjna:
Prawie 40 lat… to dużo i mało, ale zważywszy, że od czasu założenia Koła Łowieckiego „Kania” w Augustowie poluje w nim już drugie pokolenie myśliwych, a założycieli z tamtych lat ubywa, warto obejrzeć się i przypomnieć jak to było… W październiku 1970 roku na Walnym Zebraniu Koła Łowieckiego Nr 1 w Augustowie przewodniczący zebrania Janke Mieczysław omawiając dotychczasową sytuację w kole zwrócił uwagę na trudności wynikające z dużej ilości członków. Po krótkich rozważaniach, wszyscy byli zgodni, iż słuszny jest wniosek kolegi i należy dokonać podziału koła na dwa mniejsze. Komisja w składzie: Olędzki Witold , Zmaczyński Wincenty, Bienias Włodzimierz po dogłębnej analizie stawia wniosek o podziale obwodów łowieckich w następujący sposób:
1. Obwód nr 75 i 70 Białobrzegi i Solistówka pozostawić dla koła nr 1;
2. Obwód nr 69 i 77 Żarnowo i Sztabin o łącznej powierzchni 14 900 ha
dla nowo powstałego koła.
Członkami w wyodrębnionym kole zostają: Mateuszuk Jan, Kasprzycki Konrad, Chilicki Stefan, Bołtuć Stanisław, Andracki Stanisław, Bielski Władysław, Jakiel Mikołaj, Stankiewicz Dionizy, Woroniecki Antoni, Kaniewski Wiesław, Murawski Bronisław, Kamiński Henryk, Patla Juliusz, Krasodomski Kazimierz. W dniu 25 października 1970 roku zostaje uchwalony statut nowopowstałego Koła Łowieckiego „Kania”. Pierwsza siedziba koła mieści się przy ulicy Słowackiego 7a. Koło zostaje wpisane do rejestru Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Augustowie, zostaje też członkiem zrzeszenia PZŁ. Członkowie koła podejmują się wielu ambitnych zadań miedzy innymi; zwalczania kłusownictwa i innych przejawów szkodnictwa łowieckiego; utrzymywanie przyjaznych stosunków z ludnością zamieszkującą łowisko; prawidłowe gospodarowanie zwierzyną w dzierżawionych obwodach; utrzymywanie więzi koleżeńskiej zarówno wśród członków koła jak i innych myśliwych. Analizując historię Koła Łowieckiego “Kania” w Augustowie, należy wspomnieć osoby, które kolejno w poszczególnych latach piastowały funkcję prezesa tej organizacji. Chronologia ta przedstawia się w następująco: pierwszym prezesem został Mateuszuk Jan po nim Załuska Zenon następnie kolejno: Murawski Zbigniew, Czauż Zenon, , Karczewski Stanisław, Sotko Klemens, Ulikowski Marek i Wojszko Tomasz, który do dzisiaj pełni tę funkcję. Dla zapewnienia prawidłowego gospodarowania, na przestrzeni lat, koło posiadało strażników łowieckich, którzy w szczególny sposób dbali o stan populacji zwierzyny w obwodzie. Przez wiele lat funkcję tę pełnił nieżyjący już kol. Siwicki Stefan. Z kolei odnosząc się do stanu liczebnego członków koła, należy stwierdzić, iż na przestrzeni tych prawie 40-stu lat liczba ta ulegała zmianie. Po początkowym 14 osobowym składzie koła, liczba ta stopniowo wzrastała. W latach 70-tych, 80-tych, oscylowała w granicach 38 członków. Natomiast w latach 90-tych nastąpił spadek i koło liczyło już 32 członków. Przez kolejne lata, liczba uległa jeszcze niewielkiemu spadkowi i obecnie liczy 28 członków. Osobą z najdłuższym stażem w tym kole, jest kolega senior – Krasodomski Kazimierz i członek honorowy Stankiewicz Dionizy. To dzięki takim właśnie osobom, możemy dzisiaj czerpać wiedzę na temat tradycji koła. Wszyscy członkowie koła na przestrzeni prawie 40-tu lat swoim wkładem pracy przyczyniali się do kształtowania tego łowiska i populacji zwierzyny, która występowała i występuje w tym obwodzie. Dzięki znacznemu wkładowi pracy myśliwych, aktualnie łowisko może cieszyć się stosunkowo dobrym poziomem populacji dzika i sarny. Przez cały okres istnienia koła organizowane są zbiorowe polewania na zające. W latach 70-tych populacja szaraka była tak duża, że w celu zapewnienia niezbędnych środków finansowych dla koła, organizowano odłowy żywych zajęcy na eksport. Ta dobra passa trwała praktycznie do końca lat 80-tych. Na terenie koła przez cały okres jego istnienia występuje duża populacja dzika. Po spadku w latach 80-tych nastąpił ponowny wzrost. Obecnie dziki robią duże szkody w uprawach rolnych szczególnie w kukurydzy. Należy wspomnieć, że w historii koła pozyskiwano łosia, wilka, rysia, piżmaka i cietrzewia. W łowisku na Rogowie wiosną można jeszcze cieszyć się widokiem tokujących cietrzewi. Są one obecnie pod ochroną. Przed wejściem Polski do Unii Europejskiej polowano też wiosną na słonki. Jeszcze kilka lat temu były organizowane zbiorowe polowania na kaczki, spadek ich populacji spowodował że takie polowania przeszły do historii. W latach 80-tych i na początku 90-tych popularne były polowania dewizowe. Przynosiły one znaczące dochody do budżetu koła. Organizowane są też polowania na lisy, które wyrządzają wielkie szkody w łowisku. Ich populacja znacznie wzrosła w ostatnich latach. Pod koniec lat 90-tych przeprowadzono próbę wolierowej hodowli bażanta która skończyła się niepowodzeniem.
Ognisko po polowaniu hubertowskim w 2006 roku
Jak więc wynika z przytoczonych danych, podstawą gospodarowania koła na przestrzeni tych prawie 40-tu lat były takie gatunki zwierząt jak: jeleń, łoś, dzik, sarna, zając, lis, jenot, wilk, piżmak, cietrzew, kuropatwa, słonka i kaczka. Obecnie koło dzierżawi dwa obwody łowieckie polny o powierzchni ogólnej 6140 ha i 6477 hektarowy leśny. Granica obwodu leśnego od strony południowej przebiegała po rzece Biebrza. Z chwilą utworzenia Biebrzańskiego Parku Narodowego zmniejszono obwód i przebiega on po granicy parku. Spowodowało to zmniejszenie powierzchni obwodu koła i utratę atrakcyjnych łowisk głównie terenów bagiennych. Na terenie obwodu leśnego członkowie koła zbudowali wiatę myśliwską w której odbywają się zebrania i spotkania. Koło posiada również magazyn karmy, oraz liczne ambony i paśniki. Uprawiane są również poletka zaporowe. Dorobek prawie 40-lecia i osiągnięcia tego okresu, pozwalają na dozę optymizmu, że tak jak w przeszłości, dzięki zaangażowaniu i wysiłkowi wszystkich członków koła, nasze pola i knieje będą obficie darzyły. Liczymy szczególnie na młode pokolenie i jego entuzjazm, który wraz z doświadczeniem starszej braci łowieckiej, pozwoli podtrzymać dobre tradycje naszego koła, do których nawiązujemy, a które nas mobilizują.
Polowanie Hubertowskie, które odbyło się 05 listopada w 2006 r. w obw. nr 65. Polowanie prowadził sam Prezes Tomasz Wojszko. Pomimo jesieni, sceneria tego dnia była typowo zimowa.
Pożegnanie bardzo zasłużonego dla Koła byłego wieloletniego Łowczego i późniejszego Prezesa Dionizego Stankiewicza. Spotkanie odbyło się 20 października 2016 r. w łowisku na terenie obwodu łowieckiego nr. 65 z udziałem Prezesa Zenona Czauża.
Nieodłącznym elementem gospodarki łowieckiej prowadzonej przez Koła są różnego rodzaju prace gospodarcze wykonywane społecznie przez samych myśliwych. Budują urządzenia łowieckie, uprawiają poletka żerowe, zimą dokarmiają zwierzynę.
W 2017 roku wybudowano na terenie Nadleśnictwa Augustów w obwodzie nr. 65 nową wiatę, miejsce spotkań myśliwych przy różnych okazjach w tym kończących polowania zbiorowe.
Prace przy wznoszeniu wiaty bardzo angażowały Kolegów Myśliwych stąd budowa postępowała szybko.
Dnia 28 sierpnia 2017 r. w obwodzie nr. 65 w okolicy wsi Jaziewo pojawił się niecodzienny gość – żubr.
W dniu 16.09.2017 r. na strzelnicy myśliwskiej w Ełku zorganizowany został trening strzelecki. Myśliwi doskonalili umiejętności strzeleckie do stojącego rogacza i lisa, do dzika i zająca w przebiegu oraz do rzutków na kręgu, osi myśliwskiej i przelotach.
Koło zostało odznaczone 13 lutego 2013 r. Złotym i 21 maja 2003 r. Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej
| PREZES | Krzysztof Rowiński |
| ŁOWCZY | Andrzej Sadowski |
| SKARBNIK | Stanisław Sobolewski |
| SEKRETARZ | Zbigniew Wirkowski |
Komisja Rewizyjna:
Historia Koła rozpoczęła się w dniu 5 kwietnia 1963 r., kiedy to na walnym zgromadzeniu Koła Łowieckiego Nr 2 w Augustowie postanowiono dokonać jego podziału w wyniku którego jedno z kół liczyło 18 członków, a drugie 13. Na rzecz nowo utworzonego Koła przydzielono do wydzierżawienia obwód nr 12 i 21 w powiecie sejneńskim. Pierwsze zebranie organizacyjne powstającego Koła odbyło się 23 kwietnia 1963 r. Na zebraniu tym dokonano wyboru Zarządu, w skład którego weszli: Witalis Kuźmicz – nadleśniczy Nadleśnictwa Serwy jako prezes, Bazyli Gulan – leśniczy Głębokiego Brodu jako łowczy, Stanisław Bołbot – jako sekretarz, Jan Sudnik – jako skarbnik. Rozstrzygnięto również kwestię nazwy Koła i na wniosek Wiesława Kaniewskiego większością głosów przyjęto nazwę „Serwy”. Na liście członków założycieli nowego Koła znalazło się ostatecznie 10 członków leśników poza wymienionym Zarządem, byli to: Tadeusz Miękus, Albin Drzewiecki, Józef Pudło, Tadeusz Wasilewski, Roman Buksiński, Wiesław Kaniewski. Rejestracji Koła dokonano na podstawie uchwały Powiatowej Rady Łowieckiej z dnia 23 czerwca 1963 r. Dało to podstawę prawną do jego funkcjonowania. W kolejnych latach do Koła przyjmowani byli coraz to nowi członkowie, nie tylko leśnicy Koło liczy obecnie 46 członków, w tym 32 to selekcjonerzy zwierzyny płowej. Składy osobowe zarządów nie zmieniały się zbyt często. W roku 1966 nastąpiła zmiana dzierżawcy obwodów łowieckich. Obwody położone na terenie powiatu sejneńskiego przekazano nowo utworzonemu Kołu Łowieckiemu „Słonka” z siedzibą w Sejnach, w zamian za to możliwe było wydzierżawienie obwodów Nr 97 i 143 położonych w powiecie augustowskim. Obwody te dzierżawione są do dzisiaj i ich łączna powierzchnia wynosi 12355 ha, z tego 3370 ha to lasy. Początkowo najwięcej pozyskiwano zwierzyny drobnej – zajęcy, trochę kuropatw i po kilka sztuk dzików i sarny. Czymś bardzo ważnym i szczególnym były liczne cietrzewie i później łosie w obwodzie nadbiebrzańskim 143.
Obecnie polowania na zwierzynę drobną ograniczają się zazwyczaj do kaczek, większość polowań to polowania indywidualne na jelenie, które od kilku już lat przebywają na stałe. W 2003 r Koło uroczyście obchodziło Jubileusz 40-lecia swego istnienia i z tej okazji zostało odznaczone Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej. Na uroczystościach jubileuszowych podjęto inicjatywę o budowie domku myśliwskiego we wsi Długie w obwodzie nr 143. Dzięki przychylności Nadleśnictwa Białobrzegi oraz dużemu zaangażowaniu członków Koła, zwłaszcza leśników, budowę domku po dwóch latach ukończono. Dzisiaj domek i wokół niego piękna leśna polana to nie tylko miejsce walnych zgromadzeń czy ważnych uroczystości, to również miejsce które odwiedzają myśliwi i ich rodziny w ciągu całego roku.
Poczet Sztandarowy Koła z wręczonym Sztandarem
Uroczystości jubileuszowe odbyły się w dniu 24 sierpnia na polanie przed domkiem myśliwskim w okolicy wsi Długie. W tej bardzo pięknej scenerii w otoczeniu wysokich świerków przy ołtarzu polowym ks. Arkadiusz Pietuszewski, miejscowy proboszcz odprawił Mszę Świętą, wygłosił homilię i dokonał poświęcenia Sztandaru Koła. W części oficjalnej prezes Koła Zbigniew Bogusławski przywitał licznie zebranych, Kolegów Myśliwych oraz gości przybyłych na tę uroczystość, m. in. Starostę Augustowskiego Franciszka Wiśniewskiego, władze okręgowe PZŁ Józefa Bućwińskiego i Jana Goździewskiego, nadleśniczych Nadleśnictwa Płaska Leszka Skubisa, Nadleśnictwa Augustów Tadeusza Wasilewskiego, Nadleśnictwa Szczebra Wojciecha Stankiewicza, zarządy augustowskich kół łowieckich i ich Poczty Sztandarowe – Batalionu z Augustowa i Łosia z Kalinowa. Po wbiciu gwoździ przez fundatorów Sztandaru, prezes Okręgowej Rady Łowieckiej w Suwałkach uroczyście przekazał Sztandar Kołu Łowieckiemu, a o jego przyjęcie poprosił Zbigniewa Bućwińskiego. Koło za swoją działalność zostało odznaczone Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej, a wyróżniający się myśliwi również zostali odznaczeni medalami zasługi łowieckiej: Złotym Medalem Zbigniewa Bogusławskiego i Józefa Giedo, Brązowym: Jerzego Mioduszewskiego, Krzysztofa Rowińskiego, Witolda Ryniewicza, Zbigniewa Wirkowskiego, Zbigniewa Gosiewskiego, Wacława Szczudło.Była to podniosła uroczystość, która zapisze się na trwałe w pamięci jej uczestników i historii Koła. Z okazji Jubileuszu wydany został też medal okolicznościowy.
Sztandar Koła
Koło zostało odznaczone
Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej
13 lutego 2013 r.
PREZES | Waldemar Surawski |
ŁOWCZY | Mirosław Sznel |
SKARBNIK | Tomasz Onoszko |
SEKRETARZ | Adam Stankiewicz |
PODŁOWCZY | Cezary Klejps |
Komisja Rewizyjna:
Koło Łowieckie „Łoś” w Kalinowie założone zostało z inicjatywy kilku myśliwych – Alojzego Szyłaka, Henryka Nagłowskiego, Franciszka Wojtkiewicza, Edmunda Wyłuckiego, Stanisława Szeląga bądących członkami Koła Łowieckiego „Ryś” w Ełku. W pierwszych latach działalności do Koła przynależało kilkunastu miejscowych myśliwych i dzierżawiło dwa obwody łowieckie w pobliżu Kalinowa. Obecnie jest to obwód nr 155 i 190 o łącznej powierzchni ok. 11 tys. ha, powierzchnia leśna zajmuje tylko 1475 ha i jest bardzo rozdrobniona. Przed laty na rozległych polach wysokie były stany zający i kuropatw. Dzisiaj na tą zwierzyną już sią nie poluje a ich stany są znikome. Zmalały też stany kaczek, ale związane jest to z ciągle uszczuplającym sią środowiskiem wodno – błotnym. Niewłaściwie przeprowadzone melioracje wodne, osuszające bagna, obniżający sią poziom wód gruntowych to główna przyczyna zmian w środowisku. Od kilku lat Koło wsiedla po kilkadziesiąt bażantów wyhodowanych we własnej wolierze w miejscowości Cimoszki Chcąc zwiąkszyć sukces introdukcji bażanta od kilku już lat nasilono odstrzał lisa. Efekty zasiedleń są jednak znikome. W gospodarowaniu łowieckim przywiązuje sią dużą wagą do zwiąkszenia stanów sarny, sprzyjają temu bardzo dobre warunki środowiskowe oraz łagodne w ostatnio wystąpujące zimy. Z każdym rokiem wzrasta też pozyskanie saren. W obu obwodach wystąpuje też dzik i jeleń, jego pozyskanie ogranicza sią do kilku sztuk. Pozyskanie dzika w sezonie 2015/16 wynosiło 78 sztuk. W celu wzbogacenia bazy żerowej łowisk uprawianych jest 3 ha poletek łowieckich i 1,2 ha łąk śródleśnych. Łoś, który ma tu stałą swoją ostoją, nie jest pozyskiwany z uwagi na obowiązujące moratorium. Do Koła przynależy 45 członków, z tego 18 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej. Koło przywiązuje sią wielką wagą do ułożenia dobrych stosunków z miejscowymi rolnikami i administracją leśną. Od wielu już lat myśliwi uczestniczą w wiosennej akcji sadzenia lasu.
W dniu 16 lutego 2019 r. w Sękocinie k. Warszawy delegacje poszczególnych Okręgów PZŁ uczestniczyły w obradach XXIV Krajowego Zjazdu Delegatów PZŁ. Suwalski Okręg PZŁ reprezentowało 6-ciu Delegatów, w tym członek Koła Andrzej Czuper.
Hubertus Okręgowy 2018
Poczet sztandarowy Koła uczestniczący w uroczystościach Jubileuszu 95-lecia Polskiego Związku Łowieckiego w rocznicę 100-lecia Niepodległości Polski które odbyły się w Suwałkach w dniu 27 października 2018 r.
Gratulacje dla Kolegi Franciszka Wojtkiewicza
Kolega Franciszek Wojtkiewicz jako jeden z najstarszych Kolegów Myśliwych w roku jubileuszu 55 – lecia Koła za swoje długie członkostwo w Polskim Związku Łowieckim – 59 lat, otrzymał okolicznościową odznakę i list gratulacyjny od Jana Goździewskiego Łowczego Okręgowego PZŁ w Suwałkach.
W dniu 17 lutego 2018 Kolega Edmund Wyłucki obchodził swój Jubileusz 90 –lecia Urodzin. Na jego zaproszenie odpowiedziała bliska jego Rodzina ale tez jego Przyjaciele i Koledzy Myśliwi z Koła Łowieckiego. W spotkaniu uczestniczył tez Nadleśniczy Nadleśnictwa Ełk Andrzej Wyłucki bliski krewny Jubilata, Wójt Gminy Kalinowo Andrzej Bezdziecki, szef miejscowego Komisariatu Policji Krzysztof Baturo i Łowczy Okręgowy Jan Goździewski. Kolega Edmund z młodzieńczą energia, z radością serdecznie witał każdego z osobna, odbierał upominki i życzenia dalszych wielu lat w dobrym zdrowiu, i wielu Przyjaciół. Myśliwi z Koła i Łowczy Okręgowy Jan Goździewski dziękowali też Jubilatowi za jego długie lata w pracy społecznej dla Koła Łowieckiego, zaangażowanie i wkład w działalność Suwalskiej Organizacji Polskiego Związku Łowieckiego. Wspólne biesiadowanie tego wieczoru z Jubilatem było czymś wyjątkowym. Starsi wspominali przeżyte nieraz już odległe czasy, a młodzi więcej wsłuchiwali się z zaciekawieniem w te opowieść czasami nawet niedowierzając, że tak to było. Były to trudne czasy, inna rzeczywistość i inne łowiectwo, ale Brać Łowiecka łączyła zawsze głęboka więź, wzajemny szacunek, życzliwość i pragnienie spotykania się, choćby na kolejne niedzielne polowanie zbiorowe na zające.
Obchody dnia Św. Huberta – Olecko, 28 października 2017 r.
Znaczek okolicznościowy – 30 lat Koła Łowieckiego “ŁOŚ” w Kalinowie
Koło zostało odznaczone
Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej
12 września 2012 r.
| PREZES | Łukasz Sewastynowicz |
ŁOWCZY | Stefan Majewski |
SKARBNIK | Roman Paszkowski |
SEKRETARZ | Hubert Maślak |
PODŁOWCZY | Filip Łoboda |
Komisja Rewizyjna:
W rok po dokonanej reformie administracji i utworzeniu województwa suwalskiego kilkuosobowa grupa myśliwych, entuzjastów postanowiła zorganizować się i utworzyć nowe koło łowieckie w Suwałkach. Pierwsze zebranie założycielskie odbyło się 8 stycznia 1976r. przyjęty został Statut, nadano nazwę Koła „Ryś” i wybrano pierwszy zarząd w składzie: Stanisłąw Pietrewicz – przewodniczący, Stefan Łoboda – łowczy, Włodzimierz Haponik – skarbnik, Jerzy Jakób – sekretarz. Poza członkami zarządu, założycielami Koła byli Stanisław Kafar, Janusz Krzyżewski, Kazimierz Bednarczyk, Aleksy Łozowski. Po przyjęciu Koła w poczet członków Polskiego Związku Łowieckiego Wojewoda Suwalski przekazał do wydzierżawienia dwa wcześniej zwolnione obwody łowieckie o powierzchni 10150 ha położone w gminie Raczki i Rutka Tartak. W 1979 r. Koło wydzierżawiło trzeci obwód łowiecki znacznie oddalony, położony na terenie gminy Biała Piska o powierzchni 6090 ha. Od kilkunastu już lat prowadzona jest intensywna gospodarka łowiecka, obwody są dobrze zagospodarowane, wykonano wiele urządzeń łowieckich a każdego roku uprawianych jest ok. 11 ha poletek łowieckich. Stany zwierzyny są wysokie, w szczególności dzików i saren. W minionym sezonie 2015/2016 pozyskano łącznie 20 jeleni, 47 saren i aż 164 dzików. Myśliwi Koła przywiązują dużą wagę do ułożenia dobrych stosunków z miejscowymi rolnikami gdzie szkody powodowane przez dziki stanowią poważny problem. Kilku kolegów posiada w swojej kolekcji trofea medalowe: srebrnomedalowy wieniec byka wyceniony na 192,56 pkt. CIC pozyskany w 1984 r. przez Stefana Łobodę, srebrnomedalowy wieniec – 190,25 pkt CIC, pozyskany w 2004 r. przez Janusza Siemaszko i brązowomedalowe parostki – 105,05 pkt. Rogacz pozyskany został w 2001 r. przez Stanisława Kafara. W działalności Koła przywiązuje się dużą wagę do kultywowania tradycji myśliwskich. Polowania zbiorowe a szczególnie hubertowskie i wigilijne mają swoją uroczystą oprawę i są zawsze czymś wyjątkowym i oczekiwanym przez myśliwych spotkaniem. Koło liczy 43 członków, z tego 31 posiada uprawnienia selekcjonerskie.
Sztandar Koła nadany w 2011 r.
Koło zostało odznaczone
Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej
25 maja 2011 r.
| PREZES | Dariusz Kołakowski |
| ŁOWCZY | Jarosław Henryk Kanigowski |
| PODŁOWCZY | Mariusz Różański |
| SKARBNIK | Mariusz Górny |
| SEKRETARZ | Błażej Jakub Krynicki |
Komisja Rewizyjna:
Koło Łowieckie „Szarak”, wcześniej jako nr 3 w Suwałkach wywodzi swój rodowód od najstarszego Koła Łowieckiego Nr 1. Walne Zgromadzenie Koła w dniu 29 października 1965r. na wniosek Wacława Rudzkiego podjęto uchwałę o wydzieleniu się nowego Koła Łowieckiego a jego członkami – założycielami zostali m. in. Stanisław Augustynowicz, Tadeusz Balcewicz, Tadeusz Izdebski, Wacław Rudzki, Jan Radziwiłowicz, Bolesław Zaganiacz. Łącznie Koło zrzeszało 14 członków. Pierwszy nowo wybrany Zarząd był następujący: Jan Wysocki – przewodniczący, Wacław Rudzki – łowczy, Antoni Wolańczyk – sekretarz, Stanisław Augustynowicz – skarbnik. W 1988 r. dokonano zmiany nazwy z Koła Nr 3 na „Szarak”, nazwa wiązała się z licznie występującym przed laty zającem w łowiskach polnych i polowaniami na „szaraki”, które na trwałe zapisały się w pamięci wielu kolegów myśliwych. Koło dzierżawi trzy obwody łowieckie: 12, 20 i 21 o powierzchni 17 270 ha położone na terenie gminy Suwałki, Bakałarzewo, Filipów i Przerośl. Powierzchni leśna występuje w bardzo niewielkich kompleksach leśnych i to pola i środowiska wodno – błotne z dobrym stanem zajęcy i kaczek decydowały przed laty o wysokim jej pozyskaniu. W ostatnim czasie na rozległych bagnach Łanowicze występuje sarna i dzik, ma tu swoją ostoję łoś a nawet jeleń, pojawiły się też wilki. Ich obecność zapewne wkrótce zredukuje stany zwierzyny, w tym najbardziej atrakcyjnym dla Koła łowisku. Sarna i dzik to gatunki na które najczęściej się poluje. W sezonie pozyskuje się ok. 20 saren, ale w ostatnich latach pozyskuje się od 30 do 50 dzików.
Nieustannie gromadzona jest walka z kłusownictwem. Ogranicza się też presję drapieżników, szczególnie lisa na populację sarny, zająca i kuropatwy. Najcenniejszym trofeum zdobytym w Kole jest złotomedalowy oręż dzika oceniony na 122, 90 pkt CIC wystawiany na wielu wystawach łowieckich. Odyniec pozyskany został w 1988r. przez Gustawa Orłowskiego.Do Koła przynależy 37 myśliwych a 20 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej. Zasadniczą część przychodów stanowią składki członkowskie i w nieco mniszym stopniu wpływy za sprzedaną zwierzynę.Od lat ważnym dla większości Kolegów są wspólne polowania zbiorowe to okazja do spotkań. Sezon łowiecki tradycyjnie rozpoczynany jest polowaniem hubertowskim, a przed Bożym Narodzeniem myśliwi uczestniczą w polowaniu wigilijnym.
Tadeusz Czerwiecki PREZES | |
ŁOWCZY | Łukasz Grabek |
SKARBNIK | Jan Cieraszewski |
SEKRETARZ | Karol Tomkiewicz |
Komisja Rewizyjna:
Koło Łowieckie „Kawka” założone zostało przy Krajowej Agencji Wydawniczej- KAW w Warszawie w dniu 5 marca 1987 r. Gospodarowało na obwodzie łowieckim nr 17 w byłym województwie suwalskim i obwodzie 33 położonym w byłym województwie kaliskim. Po niespełna 10 latach działalności Walne Zgromadzenie postanowiło przenieść siedzibę Koła z Warszawy do Suwałk, a kilka miesięcy później, w dniu 23 listopada 1996 r. dokonano jego podziału na Koło Łowieckie „Lis” z siedzibą w Kaliszu i Koło Łowieckie „Kawka” bez zmiany jego siedziby. Nowo wybrany Zarząd Koła „Kawka” był następujący: Stanisław Markowski – prezes, Jan Cieraszewski – łowczy, Zdzisław Grabek – skarbnik, Tadeusz Czerwiecki – sekretarz, Krzysztof Figura – członek Zarządu. Koło prowadzi gospodarkę na obwodzie nr 6 o powierzchni 4870 ha na obszarze Suwalskiego Parku Krajobrazowego. Jest to teren otwarty z niewielkimi ale licznymi lasami i jeziorami, bardzo zróżnicowany geomorfologicznie. Z uwagi na swoje położenie cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem wśród turystów. Okolice Smolnik, Cisowa Góra i jezioro Hańcza to miejsce najczęściej przez nich odwiedzane. Pomimo dużej penetracji turystycznej jest to dobre łowisko z występującym łosiem, sarną, dzikiem, a ostatnio również jeleniem. Zadowalający jest także stan ptactwa wodnego. Do lat 80-tych licznie występowały zające, kuropatwy i piżmaki, dzisiaj ich stany są znikome.
Obwód jest dobrze zagospodarowany. Do zimowego dokarmiania służy 14 paśników dla zwierzyny płowej i trzy stałe karmowiska dla dzików, uprawia się też 2,5 ha poletek łowieckich i pasów zaporowych. Dużą wagę przywiązuje się do ochrony łowisk, redukuje się populację lisa i prowadzi się nieustanną walkę z kłusownictwem. Wzrastające stany zwierzyny grubej w szczególności dzika i sarny pozwalają na zwiększenie ich pozyskania. W sezonie 2015/2016 pozyskano ok. 20 saren i ponad 40 dzików. Koło liczy 35 członków, z których 12 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej. Nabierani i szkoleni są również młodzi adepci łowiectwa. Z najstarszym stażem łowieckim jest Stanisław Markowski – wieloletni prezes (obecnie Honorowy Prezes Koła).
Koło zostało odznaczone Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej
25 maja 2011 r.
Andrzej Śledź PREZES | |
| ŁOWCZY | Zbigniew Kleszczewski |
| SKARBNIK | Arkadiusz Góral |
| SEKRETARZ | Dariusz Macierzyński |
| CZŁONEK | Piotr Kirkuć |
Komisja Rewizyjna:
W 1947 roku na terenie Suwałk powolane zostało Powiatowe Towarzystwo Łowieckie, które w dniu 29 października 1952 roku przekształcone zostało jako Koło Łowieckie skupiające myśliwych zamieszkujących nie tylko w Suwałkach i okolicach ale też Kolegów z Sejn i Filipowa. Rok później tj. 19 października 1953 roku nastąpił podział Koła. Myśliwi mieszkający na wschód od ul. Kościuszki w Suwałkach utworzyli Koło Łowieckie Nr 1 a mieszkający po zachodniej stronie Koło Łowieckie Nr 2. To z tego Koła wywodzi swój rodowód obecne Koło Łowieckie Szelment w Suwałkach
Skład pierwszego Zarządu Koła był następujący:
– Prezes-kol. Witold Wilczyński
– Łowczy-kol. Stefan Janowicz
– Sekretarz-kol. Mieczysław Polakowski
W 1956 roku Koło liczylo 38 członków, ale stosunkowo szybko stan członków pomniejszył się w wyniku prowadzonej przez Urząd Bezpieczeństwa ”weryfikacji”. Z Koła odeszło 12 Kolegów ci którzy sympatyzowali z AK, myśliwi nie będący członkami PZŁ a posiadający broń myśliwską oraz ci którzy byli ”podejrzani” dla ówczesnych władz powiatowych bądź karani w przeszłości. Koło początkowo dzierżawiło trzy obwody Nr. 10,26 i 27. W dniu 8 października 1978 roku na wniosek Kol. Władysława Mejera Koło zmieniło nazwę dodając ”Hańcza” od nazwy jez. Hańcza podkreślając ten szczególny związek myśliwych z Suwalszczyzną. Wieloletnim przewodniczącym Koła byl Kol. Jan Borowczak, który pełnił tę funkcję nieprzerwalnie przez 28 lat od 22 kwietnia 1957r. Działalnośc Koła była bardzo aktywna w suwalskim środowisku. Posiadało wlasny samochód do przewożenia karmy. W okresie ciężkich zim, które co raz nawiedzały Suwalszczyznę wywożono jej bardzo dużo. Tylko w jednym roku 1969 do łowisk wywieziono 2 wagony po 24 ton każdy otręb pszennych. Dobry stan zwierzyny drobnej szczególnie zajęcy pozwolił na organizacje polowań zbiorowych. Atrakcyjne też bylły polowania z początkiem sezonu na kaczki, których nie brakowało na naszych obwodach. Myśliwi z Koła utrzymywali stały kontakt ze szkołami organizowane bylły konkursy przyrodnicze i wyjazdy do łowisk na zimowe dokarmianie. Koło dzisiaj przywiązuje wielka wagę do współpracy ze szkołami dziecmi i młodzieżą. Szczególnie wyróżniał się na tym odcinku Kol. Stanisław Żyliński i Kol. Wladyslaw Mejer. W dniu 15 sierpnia 1978 roku Koło zakupiło i wypuściło 200 – bażantów było to pierwsze takie przedsięwzięcie w calym naszym regionie. Próba zasiedlenia naszych łowisk tym gatunkiem jak sie później okazało nie dało pozytywnych wyników. Koło kiedy liczyło już 106 członków i dzierżawiło 6 obwodów łowieckich zdecydowało na Walnym Zgromadzeniu w dniu 19 stycznia 1986r roku o jego podziale. I tak powstało Kolo Łowieckie ”Szelment” i Koło Łowieckie ”Hańcza” pozostając przy swojej dotychczasowej nazwie. Już jako Koło Łowieckie ”Szelment” wydzierżawia 3 obwody łowieckie 3,16,30 o łącznej powierzchni 19960 ha, w tym stanowią lasy _ 3483 ha. W chwili obecnej koło zrzesza 55 mtśliwych. Najstarsi myśliwi z ponad 50 -cio letnim stażem to Kol. Jerzy Roman i Krzysztof Leśniweski oraz nadal wielki sympatyk Koła byly wieloletni jego członek Kol. Stanisław Żyliński. W okresie 1986-1992 prezesem Koła był Kol. Jan Wojczulis a od 1992 funkcję tę pełni Kol. Eugeniusz Śledź. Członkowie Koła aktywnie uczestniczą w działalności wcześniej wojewódzka obecnie okręgowej organizacji PZŁ. Kolo przywiązuje wielką wagę do prowadzenia wlasnej gospodarki dzikiem i sarną. W łowiska polne co roku wsiedla się bażanty pochodzące z wlasnej woliery. Dużym problemem w gospodarowaniu łowieckim stanowią stale rosnące stany lisa, a co za tym idzie ciągły spadek liczebności zajęcy.
Sztandar Koła nadany 22 października 2010 r.
Koło zostało odznaczone najwyższym odznaczeniem łowieckim ZŁOM
21 maja 2015 r.
Koło zostało odznaczone
Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
22 czerwca 2005 r.
Koło otrzymało odznaczenie regionalne
“Za zasługi dla łowiectwa”
22 października 2010 r.
Grzegorz Buchowiecki PREZES | |
ŁOWCZY | Janusz Wojtulewicz |
SKARBNIK | Krzysztof Giedrojć |
SEKRETARZ | Wiesław Świacki |
PODŁOWCZY | Hubert Pietrusiewicz |
Komisja Rewizyjna:
Znaczek upamiętniający 55 lecie Koła Łowieckiego „Jedynka” w Suwałkach
Obchody roku jubileuszowego 65 lecia Koła zakończyły się balem myśliwskim na “Starówce” na ul. Chłodnej w Suwałkach. Prezes Koła Witold Kiełczowski przywitał Kolegów Myśliwych przybyłych nie tylko z Koła ale też wielu Kolegów z innych suwalskich kół, m.in. Hańcza, Szelment, Kawka, Kuna. Łowczy Okręgowy PZŁ Jan Goździewski dziękując za zaproszenie złożył Jubilatowi, najstarszemu Kołu okręgu suwalskiego PZŁ życzenia i przekazał 3 grafiki o tematyce łowieckiej Jarosława Janickiego. Życzenia jubileuszowe złożył też z-ca Dyrektora Wigierskiego Parku Narodowego Zbigniew Bogusławski.
W dniu 16 lutego 2019 r. w Sękocinie k. Warszawy delegacje poszczególnych Okręgów PZŁ uczestniczyły w obradach XXIV Krajowego Zjazdu Delegatów PZŁ. Suwalski Okręg PZŁ reprezentowało 6-ciu Delegatów, w tym prezes Koła Grzegorz Buchowiecki.
Jak długa tradycja, myśliwi każdego ro0ku w dzień wigilii lub na krótko przed Świętami Bożego Narodzenia wyjeżdżają w łowisko, by wspólnie polować. Tego roku polowanie odbyło się w niedzielę 23 grudnia 2018 r. w łowisku Piertanie. Jeszcze niemal o brzasku, w pięknej zimowej scenerii przy lekko „prószącym” śniegu prezes Koła Grzegorz Buchowiecki przywitał uczestników polowania, przybliżył pokrótce historię polowań wigilijnych w tradycji polskiego łowiectwa, przypomniał zasady bezpieczeństwa i rozdał kartki stanowiskowe. Myśliwi sprawnie rozjechali się na pierwszy miot w którym widziane były sarny, lisy, a nawet klępa z łoszakiem. Obyło się bez strzału. W drugim miocie kończącym polowanie również widziane były sarny. Dziki na które miano zapolować nie dawały znaku swojej obecności. Może to za przyczyną silnej redukcji populacji dziczej trwającej już od długiego czasu z uwagi na ASF? Polowanie zakończone zostało przy paśniku nieopodal domku myśliwskiego i przybrało szczególny, wigilijny charakter. Na tą chwilę dojechał ks. Józef Majewski, również Kolega Myśliwy, który odczytał fragment Ewangelii i przewodniczył modlitwie za myśliwych i ich rodziny, za Kolegów którzy odeszli do Krainy Wiecznych Łowów, za Koła Łowieckie i Polski Związek Łowiecki. Życzenia z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku 2019 przekazali też prezes koła Grzegorz Buchowiecki i uczestniczący tego dnia w polowaniu Łowczy Okręgowy Jan Goździewski. Myśliwi łamiąc się opłatkiem złożyli sobie życzenia. Gdy wszyscy zasiedli do stołu niespodziewanie ku zaskoczeniu organizatorów pojawił się w samą porę Święty Mikołaj z życzeniami i słodkościami.
________________________________________
Sztandar Koła nadany 5 listopada 2008 r.
Koło zostało odznaczone Złotym
Medalem Zasługi Łowieckiej
17 lipca 2018 r.
Koło zostało odznaczone Srebrnym
Medalem Zasługi Łowieckiej
15 lipca 2013 r.
Koło otrzymało odznaczenie regionalne
“Za zasługi dla Łowiectwa”
5 listopada 2008 r.
Jarosław Osyda | |
ŁOWCZY | Janusz Borowczak |
SKARBNIK | Mariusz Sienkiewicz |
SEKRETARZ | Kamil Borowczak |
Komisja Rewizyjna:
Koło wywodzi swój rodowód ze Stowarzyszenia Myśliwskiego Zachód o nazwie „Kuna” w Suwałkach, które powstało w wyniku wcześniejszego jego podziału. W dniu 16 czerwca 1953r. na Walnym Zgromadzeniu dokonano zmiany nazwy ze Stowarzyszenia „Kuna” na Koło Łowieckie Nr 2, w 1978r. na „Hańcza” z siedzibą w Suwałkach. Wiązało się to z jeziorem Hańcza, które po wydzierżawieniu nowego obwodu łowieckiego nr 18 było jego częścią. Przewodniczącym Zarządu został Jan Borowczak, funkcję tę pełnił nieprzerwanie do 1985r. W tym czasie Koło zgromadziło znaczny majątek, dzierżawiło aż 6 obwodów łowieckich o powierzchni 37,8 tys. ha i było Kołem zrzeszającym 106 członków, najwięcej w całej suwalskiej organizacji PZŁ. W dniu 19 stycznia 1986r. podjęta została uchwała o podziale. W Kole „Hańcza” pozostało 53 myśliwych z możliwością prowadzenia gospodarki łowieckiej na 3-ch obwodach – nr 18,71,78 na powierzchni 17880 ha. W skład nowego zarządu weszli Eugeniusz Narkiewicz – prezes, Zygmunt Staranowicz – łowczy, Antoni Kopiczko – sekretarz, Jan Pryczkowski – skarbnik. Położenie obwodów w sąsiedztwie Puszczy Rominckej i Puszczy Augustowskiej sprawia, że łowiska są bardzo atrakcyjne. To przez nie przechodzą szlaki migracyjne łosia, jelenia, dzików i wielkich drapieżników – wilka i rysia. Rocznie w sezonie pozyskuje się ponad 90 dzików, około 30 saren i ok. 10 jeleni. Niestety do wspomnień należą już tylko dobre rozkłady zajęcy na polowaniach zbiorowych i wiosenne polowania na piżmaki i w i później na kaczki. Uprawianych jest ponad 20 ha poletek łowieckich. Nadmiar zebranych plonów przeznacza się na zimowe dokarmianie. W obwodzie łowieckim nr 35 znajduje się wiata, miejsce spotkań myśliwych przez cały rok. To tutaj kończą się polowania wigilijne i odprawiane są msze hubertowskie. W 2008r. uroczyście obchodziło swój Jubileusz 55-lecia, otrzymało Sztandar, a za swoją działalność zostało odznaczone Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej. Uroczystości poprzedzone zostały Mszą Świętą polową w uroczysku Wasilówka, którą koncelebrowali księża, członkowie Koła Jarema Sykulski i Waldemar Chachaj. W posiadaniu myśliwych jest wiele trofeów myśliwskich, w tym medalowych, ale do najcenniejszych z nich należy skóra rysia wyceniona na Wystawie Łowieckiej w Turynie w 1986 r., na 154 pkt CIC. Przyznany złoty medal z czystego kruszcu podkreśla wysoką wartość trofeum w skali międzynarodowej. Ryś strzelony został na polowaniu zbiorowym w łowisku Bakaniuk przez Bogusława Szwejsera. Myśliwi podnoszą swoje umiejętności strzeleckie, stąd część z nich uczestniczy w wielu zawodach i turniejach organizowanych na strzelnicach myśliwskich w Doliwach i Ełku.
Stowarzyszenie “Polskie Diany” zostało zarejestrowane w 2007 roku. Tworzy je grupa polujących kobiet, które spotykają się w różnych zakątkach Polski, nie tylko by razem polować, lecz przede wszystkim z potrzeby i radości wspólnego bycia razem. Spotkaniom tym często towarzyszą organizowane przez Diany odczyty, pokazy, wystawy i inne wydarzenia związane z kulturą łowiecką. Stowarzyszenie ma charakter otwarty, jednak aby wejść w jego szeregi nie wystarczy po prostu chcieć – trzeba cieszyć się zaufaniem i poparciem co najmniej jednej wprowadzającej Diany – członkini stowarzyszenia.
Zaproszenie na wspólne polowanie z “Polskimi Dianami” przyszło zupełnie niespodziewanie. Krótka narada w zespole redakcyjnym – chętnych było więcej (!), rzut oka na mapę i w drogę. Po kilku godzinach w samochodzie, późnym wieczorem dojeżdżam do “Sienkiewiczówki”, pensjonatu państwa Sienkiewiczów położonego w Suwalskim Parku Krajobrazowym, nieomal przy brzegu jeziora Hańcza. Wśród Dian, którym udało się dojechać członkowie Zarządu KŁ “Hańcza” w Suwałkach, gospodarze terenów na których mamy polować. Bardzo ciepłe przyjęcie i panująca atmosfera sprawiły, że po chwili czułem się jak w gronie dobrych znajomych. Rozmowy trwały do późnych godzin nocnych, kiedy dojechały ostatnie uczestniczki spotkania. Polowanie następnego dnia rozpoczęło się od kilkukilometrowego kuligu, który zakończył się w okolicy pierwszego miotu. Na zbiórce stanęło 8 Dian wspieranych siłami dwóch zaproszonych Kolegów. Po powitaniu uczestników polowania przez Prezesa Koła Kolegę Jarosława Osydę i Łowczego Okręgowego w Suwałkach Jana Goździewskiego ruszyliśmy na łowy. Bardzo trudne warunki – śnieg, wiatr i mróz sprawiły, że wzięliśmy tylko trzy mioty. Widziane jelenie, dziki, sarny i “dyżurne” zające cieszyły oczy, choć nie dały okazji do strzału. Między innymi dlatego, że nie wypadało aby pierwsze strzały oddali uczestniczący w polowaniu koledzy, a koleżance Urszuli – tak jak każdemu etycznemu myśliwemu – nie wypadało z kolei strzelać do stojącej “na blat” lochy, za którą schroniły się warchlaki. Koniec końców mioty okazały się pełne wrażeń a na pokocie położono niezapomniane chwile – choć nie oddano żadnego strzału. Drugi dzień okazał się łaskawszy, dwie koleżanki strzelały, choć jak same stwierdziły dziki były “za szybkie”. Wieczór po pierwszym dniu łowów był czasem myśliwskich rozmów, wspomnień o namibijskim safari Koleżanki Anny i maratonu anegdot w którym prym dzierżyli koleżanka Janina – Diana i Kolega Tomasz z “Hańczy”. Można tylko pomarzyć by każdy wieczór po polowaniu mógł tak właśnie wyglądać. Wyglądać .. i smakować – bo smak i aromat nalewek koleżanki Katarzyny z Giżyckiego “Jelenia” to temat na oddzielną gawędę. Na koniec mała dygresja – jeżeli jakiemuś Koledze wydaje się, że był bardzo dzielny bo przejechał 30 kilometrów śliską szosą na zbiorówkę w swoim Kole, to niech sprawdzi ile jest kilometrów do Suwałk z Włodawy, Koszalina lub innych – ot tak w ramach powtórki z geografii. Jeszcze raz pragnę podziękować Koleżance Małgorzacie Laudowicz za zaproszenie a Kolegom z KŁ “Hańcza” w Suwałkach za trud włożony w organizację i przeprowadzenie polowania. DARZ BÓR!
PREZES | Eugeniusz Kowalewski |
ŁOWCZY | Łukasz Niedźwiecki |
SKARBNIK | Tomasz Kulpan |
SEKRETARZ | Artur Kowalewski |
Komisja Rewizyjna:
Koło zostało założone w dniu 26 maja 1976r. na pierwszym zebraniu założycielskim z inicjatywy Tytusa Karlikowskiego i Jerzego Grynkiewicza. Początkowo zrzeszało 16 członków i byli to pracownicy Instytutu Badawczego Leśnictwa w Sękocinie k. Warszawy. Stąd też bierze się nazwa Koła „Sękocin”. W 1988r. siedzibę Koła przeniesiono do Instytutu Badawczego w Warszawie, wówczas do Koła przynależało 21 myśliwych. Na Walnym Zgromadzeniu w 1991r. zmieniono nazwę Koła na „Kuna” i wybrany został nowy Zarząd. Od początków istnienia Koła gospodarka łowiecka prowadzona jest tylko na jednym obwodzie łowieckim nr 32 o powierzchni 4070 ha położonym na terenie Pojezierza Suwalskiego. W przewadze są to pola uprawne rolników indywidualnych z niewielką ilością drobnych kompleksów leśnych i bagien trwale podtopionych. Do lat 90-tych były to tereny z dobrym stanem zajęcy, kaczek i piżmaków, a myśliwi bardzo chętnie na nie polowali. W ostatnich kilkunastu latach wzrastają stany saren, a nawet dzika coraz częściej pojawia się tez łoś. Licznie występuje bóbr,ten największy gryzoń prawnie częściowo chroniony zasiedla niemal wszystkie rowy i cieki oraz podtopione bagna.
Polowanie grudzień 1997 r.
Z myślą o sarnie sukcesywnie wykładana jest w ponad 30 lizawkach sól. Na zimowe dokarmianie saren myśliwi corocznie przygotowują siano z własnego poletka o powierzchni 0,7 ha. Z uwagi na nasilone kłusownictwo, której ofiarami najczęściej padają sarny, myśliwi prowadza stałą walkę z kłusownikami. Pozyskują w sezonie tez duże litości lisa jako gatunku wywierającego największą presję na zająca. Koło obecnie liczy 20 członków w tym 8 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej. W 2016 r Koło obchodziło swój Jubileusz 40 – lecia, na którym otrzymało Sztandar.
Zwycięstwo w Zawodach Okręgowych PZŁ na strzelnicy myśliwskiej w Ełku – 16 czerwca 2018 r.
Reprezentanci Koła na najwyższych stopniach podium. Kolega Zbigniew Domoracki z wynikiem 441/500 pkt. został zwycięzcą strzelań w klasie powszechnej, a Jarosław Wojtulewicz z wynikiem 439/500 pkt. zajął II miejsce. Przy tak silnej konkurencji i tak dużej ilości zawodników biorących udział w Zawodach Okręgowych PZŁ jest to bardzo duży sukces. Zwycięskie puchary wręczone zostały przez łowczego okręgowego Jana Goździewskiego i sędziego głównego zawodów Krzysztofa Konieczkę
Reprezentacje kół w klasyfikacji zespołowej w składzie: Zbigniew Domoracki, Jarosław Wojtulewicz, Tomasz Kulpan uzyskując 1207/1500 pkt. zdobyła mistrzostwo Okręgu w klasie powszechnej. Podczas strzelań i dekoracji zwycięzców towarzyszył swoim zawodnikom Prezes Koła Eugeniusz Kowalewski.
Uroczystości związane z nadaniem Sztandaru które odbyły się 8 października 2016 r., Płociczno – Gawrych Ruda, z udziałem gości i Zarządów Suwalskich Kół Łowieckich. Mszy Świętej w Kościele pw. Św. Maksymiliana Marii Kolbego intencji Myśliwych Koła przewodniczył Jarema Sekulski, a współkoncelebrze uczestniczył Proboszcz Parafii Waldemar Chachaj.
________________________________________
Koło zostało odznaczone Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej
8 marca 2006 r.
| PREZES | Zbigniew Kisłowski |
| ŁOWCZY | Tomasz Chatkowski |
| SEKRETARZ | Wioleta Szlaszyńska |
Komisja rewizyjna:
W dniu 18 października 1945 zaraz po wyzwoleniu w siedzibie Nadleśnictwa Suwałki powołana zostało Stowarzyszenie Myśliwskie. Na liście założycieli podpisało się 14 myśliwych. W roku 1953 Stowarzyszenie to liczyło 51 osób i wówczas zrodziła się inicjatywa jego podziału wg zasady, że ci myśliwi którzy zamieszkiwali Suwałki po zachodniej stronie głównej ulicy Suwałk- Kościuszki utworzyli Stowarzyszenie Zachód i nazwali się “Kuną” zaś zamieszkali po stronie wschodniej utworzyli Stowarzyszenie Wschód i nazwali się “Wilkiem” nieco później przemianowane zostało na Koło Łowieckie Nr 1 w Suwałkach. W kwietniu 1955 roku Koło zrzeszało 35 członków, tego roku a w dniu 22 maja na Walnym Zgromadzeniu Członków Koła podjęta została następująca uchwała: Członkowie Koła Nr 1 w Suwałkach na ogólnym zebraniu w dniu 22 maja 1955 na wniosek Prezesa Koła postanawiają Koło Łowieckie Nr 1 w Suwałkach podzielić na dwa Koła, wydzielając z obecnego Koła członków zamieszkałych we wschodniej części powiatu suwalskiego, tworząc z nich samodzielne Koło z siedzibą w Sejnach, na rzecz którego Koło macierzyste oddaje odwód Nr 14, a majątek Koła zostanie podzielony przez Zarządy obu Kół. Koła wydzierżawią dodatkowe nowe tereny łowieckie, aby gospodarka ich była racjonalna. We wrześniu 1955 roku nowopowstałe Koło wybiera pierwszy Zarząd w składzie:
Koło wydzierżawia przekazany przez Koło Nr 1 obwód łowiecki Nr 14 o powierzchni 7660 ha, lasy zajmują 1430 ha. Łowiska polne obfitowały w zwierzynę drobną w szczególności zająca. W 1957 roku Koło wydzierżawia następny obwód Nr 13 o powierzchni 7400 ha są to również łowiska polne. W dniu 11 stycznia 1962 roku Koło dokonuje zmiany statutu i nazwy Koła. Staje się Kołem Łowieckim “Łoś” w Sejnach ze swoją siedzibę przyjmuje leśniczówkę Borak zamieszkałego wówczas przez Łowczego Edwarda Maślaka. Przyjęcie nazwy Koła ” Łoś” nie jest przypadkowa, to też wówczas pomimo ,że łoś należał do gatunków ściśle chronionych to właśnie w tzw. “lesie krasnopolskim” był już bardzo liczny. Jako już gatunek łowny- łosia rokrocznie pozyskiwało się po kilka a najwięcej bo aż 12 odstrzelono w sezonie 1988/89.Od pięciu już lat odstrzał łosia nie jest wykonywany z uwagi na obowiązujące w całym kraju moratorium. Jego aktualny stan to kilkanaście osobników głównie w Leśnictwie Krasnopol. Niestety do miłych wspomnień należą już polowania na zające, na których udawało się upolować po kilkadziesiąt “szaraków”. Miłym też tylko wspomnieniem są pierwsze wiosenne polowania na piżmaki, kiedy puszczały pierwsze lody i śniegi na bagnach, rzekach i jeziorach. W tych środowiskach wodno- błotne pojawił się natomiast inny gryzoń chociaż znacznie większy i będący pod ochroną- bóbr. Jego populacja jest tutaj najbardziej zagęszczona w stosunku nawet do całego kraju.
W dniu 23 stycznia 2011 r. Mszą Świętą w Bazylice Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach Koło rozpoczęło świętowanie Jubileuszu 55-lecia. Dalsza część uroczystości odbyła się w Restauracji „Na Skarpie”. Przed wspólnym biesiadowaniem prezes Koła Czesław Witkowski przywitał licznie przybyłych gości i Kolegów Myśliwych z małżonkami. Kol. Prezes w swoim wystąpieniu przypomniał po krótce historię Koła. Życzenia z okazji Jubileuszu 55-lecia Koła w imieniu Okręgowej Rady Łowieckiej przekazał Jerzy Litwinienko, Nadleśniczowie Nadleśnictwa Głęboki Bród Tadeusz Wilczyński i Suwałki Wojciech Rodak oraz wójt gminy Puńsk Witold Liszkowski i Burmistrz Sejn Jan Stanisław Kap. Życzenia jubileuszowe przekazał też Ananas Valinčius ze Związku Myśliwych Sudowia z Mariampola na Litwie. Następnie Jerzy Litwinienko – v-ce prezes ORŁ i Jan Goździewski – łowczy okręgowy wręczyli odznaczenia łowieckie: Czesław Witkowski i Edmund Symonowicz odznaczeni zostali Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej, Józef Krakowski Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej, Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej odznaczono Bogdana Chmielewskiego, Mirosława Dobkowskiego, Piotra Jurkuna i Medarda Zimnickiego. Najbardziej zaangażowanym w pracę społeczną Myśliwym Zarząd Koła wręczył okolicznościowe dyplomy. Podziękowania za współpracę z Kołem wręczone zostały Wójtom Gminy Krasnopol, Sejny i Puńsk oraz Staroście sejneńskiemu. Szczególne podziękowania przekazano też ks. Józefowi Majewskiemu, a na pamiątkę okazji Jubileuszu prezes Koła wręczył album „Łowiectwo” z wpisaną przez myśliwych dedykację. Przy wybornych daniach z dziczyzny i nie tylko biesiadowano do późnych godzin wieczornych.
W dniach 11-13 maja Jarper Roerbark – myśliwy z Danii, na obwodzie łowieckim Koła strzelił 6 rogaczy i dzika-przelatka. Najmocniejszy z nich to rogacz w wieku 5 lat, o masie parostków 395g i formie nieregularnego szóstaka.
Koło zostało odznaczone
Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
29 maja 2019 r.
Zbigniew Auron PREZES | |
| ŁOWCZY | Krzysztof Daniłowicz |
| SKARBNIK | Robert Zdancewicz |
| SEKRETARZ | Karol Kozakiewicz |
| CZŁONEK ZARZĄDU, koordynator ds. szacowania szkód | Grzegorz Świacki |
Komisja Rewizyjna:
Koło założone zostało w 1968 r. z inicjatywy leśników zatrudnionych w Nadleśnictwa Pomorze, a był to niedawno zmarły Edmund Maślak (zm. 2017 r.), ówczesny nadleśniczy, Bazyli Gulan, Władysława Samborski oraz Antoni Czokajło pracujący w biurze Nadleśnictwa. W skład pierwszego Zarządu Koła weszli Janusz Pawłowski – przewodniczący, Edmund Maślak – łowczy, Antoni Czokajło – sekretarz, Bogdan Zieńczuk – skarbnik. Nowoutworzonemu Kołu przedstawiono do wydzierżawienia pięć obwodów łowieckich o łącznej powierzchni ponad 22 tysięcy hektarów położonych w powiecie sejneńskim, w tym obwód leśny położony na skraju Puszczy Augustowskiej w Nadleśnictwie Pomorze, Leśnictwie Wigrańce. Stany zwierzyny płowej łosia, jelenia i sarny przez całe lata nie były wysokie, niskie było również pozyskanie. W skali sezonu poza łosiem który nie może być pozyskiwany z uwagi na moratorium, pozyskuje się ok 10 jeleni, 30 saren. W ostatnich latach obserwowany jest wzrost populacji dzika, ale zagrożenie afrykańskim pomorem świń od 2014 r zobowiązuje myśliwych do intensywnych odstrzałów stad tylko w jednym sezonie 2016/17 odstrzelonych zostało 107 dzików. Obecność cietrzewia i głuszca w łowisku Wigrańce to również niezapomniane przeżycia z wiosennych polowań na tokach u starszych kolegów. Obecnie te dwa kuraki leśne pomimo wprowadzonej ścisłej ochrony występują już bardzo sporadycznie. Do połowy lat siedemdziesiątych w łowiskach polnych bardzo atrakcyjne były niedzielne polowania zbiorowe na zające, dzisiaj są to również tylko wspomnienia. Stany zająca, są znikome, a palowań zbiorowych zaniechano na przełomie wieków. Stała obecność wilków w łowisku Wigrańce znacznie redukuje występujące tam zwierzynę grubą. Każdego roku uprawianych jest 20 ha poletek łowieckich, z czego połowa to poletka produkcyjne, na których zebrane plony przeznacza się na zimowe dokarmianie. Koło posiada swój własny ciągnik, przyczepy i sprzęt rolniczy. Zebrana karma przechowywana jest w magazynach i piwnicy w łowisku Borek. Myśliwi wkładają wiele pracy w zagospodarowanie łowisk, uprawę poletek, a zimą angażują się bardzo w dokarmianie zwierzyny. Do Koła przynależy 55 myśliwych w większości zamieszkujących w Sejnach i na terenie obwodów łowieckich. Ponad połowa posiada uprawnienia selekcjonerskie zwierzyny płowej. Staraniem myśliwych w 1995 r. wybudowana została w uroczysku Borek kapliczka Św. Huberta przy której w poprzednich latach w początkach listopada koncelebrowana była Msza Święta z udziałem myśliwych i miejscowej ludności i było to rozpoczęcie nowego sezonu polowań. Ostatnio takie Msze Hubertowskie koncelebrowane są w Kościele Parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Berżnikach, a myśliwi składają kwiaty pod obeliskiem ku czci patrona Św. Huberta. Po uroczystościach w Kościele myśliwi, ich bliscy i zaproszeni goście spotykają się na wspólnej biesiadzie. Przedstawiciele Zarządu Kola i myśliwi uczestniczą tez corocznie w odpustowych uroczystościach Św Huberta w Gibach.
W dniu 19 października 2019r. Koło Łowieckie „Słonka” w Sejnach obchodziło jubileusz 50 lecia powstania koła. Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą, odprawioną w Bazylice p.w. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach. Wzięli w niej udział przedstawiciele władz samorządowych, służb mundurowych, Lasów Państwowych, Zarządu Okręgowego PZŁ w Suwałkach oraz myśliwi wraz z rodzinami. W trakcie mszy świętej został poświęcony oraz przekazany na ręce Prezesa Koła Zbigniewa Aurona sztandar, jako symbol najwyższych wartości członków Polskiego Związku Łowieckiego. Oprawę muzyczną zapewnił Zespół Muzyki Myśliwskiej HUBERTUS z Kwidzyna.
Po mszy świętej uczestnicy uroczystości przeszli ulicami miasta do restauracji, w której nastąpiło wręczenie Medali Zasługi Łowieckiej najbardziej zasłużonym członkom Koła Łowieckiego „Słonka”, a sztandar został udekorowany Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej, którym koło zostało odznaczone 29 maja 2019r. Prezes Koła podziękował wszystkim gościom przybyłym na obchody jubileuszu 50. i zaprosił do wspólnego posiłku. Myśliwska biesiada upłynęła w rodzinnej atmosferze i była okazją do wspomnień z minionych lat działalności koła oraz dała możliwość snucia planów na najbliższą przyszłość.
HUBERTUS 2015 R.
Od kilku już lat myśliwi z Koła Łowieckiego “Słonka” w Sejnach świętują swojego patrona Św. Huberta. W dniu 8 listopada 2015 r. w Kościele p.w. Wniebowzięcia NMP w Berznikach koncelebrowana była Msza Święta przez ks. Władysława Napiórkowskiego – kolegi myśliwego, członka Koła. W swojej homilii nawiązał do wyznawanych wartości naszego patrona Św. Huberta i jego kultu. Podczas Mszy Świętej poświęcił nowy witraż w kościele Św. Huberta. Po uroczystościach w Kościele prezes koła w towarzystwie myśliwych i zaproszonych gości złożył wiązankę kwiatów pod pomnikiem Św. Huberta, którego odsłonięcia dokonano w minionym roku podczas uroczystości herbertowskich. Fundatorem pomnika był członek Koła Jacek Romaszkiewicz. Oprawę muzyczną sprawował Zespół Sygnalistów Myśliwskich pod kierunkiem Przemysława Pachuckiego. Na wspólny posiłek goście oraz myśliwi spotkali się w Ogrodnikach. To był dobry czas na toasty i życzenia oraz koleżeńskie rozmowy. W tym świętowaniu uczestniczył starosta sejneński Piotr Alszko, łowczy okręgowy Jan Goździewski oraz z-ca nadleśniczego Nadleśnictwa Pomorze Krzysztof Bednarski.
Myśliwi z Niemiec polując tylko przez dwa dni – 4-5 sierpnia 2018 r. strzelili aż 11 rogaczy, w tym dwa parostki przekroczyły wagę 400 g. Goście z Niemiec “młodym podprowadzającym” z Koła bardzo dziękowali za podprowadzanie, dobrą znajomość łowiska, doświadczenie i życzliwość. Byli to Krzysztof Daniłowicz – łowczy, Grzegorz Świacki – członek Zarządu. Szczególną radość z polowania w Kole wykazała Pani Barbara Gerlach która upolowała rogacza w wieku 7 lat o pięknej formie regularnego szóstaka niewykazującego żadnych cech uwsteczniania się pomimo wieku. Waga parostków wynosiła 344 g.
________________________________________
________________________________________
________________________________________
Koło zostało odznaczone Srebrnym
Medalem Zasługi Łowieckiej
26 lipca 2017 r.
PREZES | Waldemar Łukaszewicz |
ŁOWCZY | Piotr Kazimierz Kuźmicki |
SKARBNIK | Wiesław Gotowicz |
SEKRETARZ | Wojciech Jacek Strzałkowski |
Komisja Rewizyjna:
Z inicjatywy kilku piskich myśliwych na zebraniu w dniu 14 września 1969 r. podjęto decyzję o zorganizowaniu nowego Koła Łowieckiego przy Komendzie Powiatowej Milicji Obywatelskiej w Piszu. Założycielami Koła byli: Stanisław Fiebig, Stanisław Lasowy, Jan Banaszkiewicz, Witold Barański, Lech Szpakowicz, Mieczysław Górzyński, Stanisław Przekop, Feliks Wawrzyński. W skład nowo wybranego Zarządu weszli: Stanisław Lasowy jako przewodniczący, Stanisław Fiebig – łowczy, Witold Barański – sekretarz, Mieczysław Górzyński – skarbnik. Byli to milicjanci, ale też pracownicy miejscowego Komitetu Powiatowego PZPR, Powiatowej Rady Narodowej i Powiatowego Sztabu Wojskowego. Po kilku miesiącach do Koła przynależało już 12 członków. W dniu 20 grudnia 1969 r. nastąpiła rejestracja w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej pod nazwą Koło Łowieckie Nr 2 „Dąbrowa” w Piszu. Już na początku wydzierżawienia zaproponowano obwód łowiecki nr 158 o powierzchni 5875 ha dzierżawiony wcześniej przez Koło Łowieckie „Dzik” w Giżycku. W 1997 r. Koło liczyło 30 członków a kolejni prezesi to: Zygmunt Borowski i pełniący tę funkcję od 1983 r. Ryszard Łukaszewicz. Do dzisiaj Koło gospodaruje na tym samym jednym obwodzie łowieckim nr.165 położonym nad jez. Śniardwy, Bawełno i Tuchlin o powierzchni 6045 ha ze zwartym jednym kompleksem leśnym z ostoją łosia, sarny i dzika. W ostatnim okresie pojawił się też jeleń. Na części obwodu znajdują się Nietlickie Bagna. Jest to jedno z nielicznych miejsc zalatujących żurawi oraz tokowisko cietrzewi. Rocznie pozyskuje się ok. 10 saren i 80 dzików oraz ok 10 jeleni. Własnym staraniem uprawia się ok. 6 ha poletek łowieckich i 2,48 ha łąk dla wzbogacenia bazy żerowej dla łosia i jelenia. Wcześniej Koło dzierżawiło też obwód łowiecki nr 201 i było to całe jez. Śniardwy o powierzchni 10730 ha. W 2009r. zrezygnowało z dalszej dzierżawy tego obwodu. Do Koła przynależy 30 myśliwych w większości zamieszkałych w Piszu z tego 14 posiada uprawnienia selekcjonera zwierzyny płowej. Skład Zarządu jest następujący: Ryszard Łukaszewicz – prezes, Jan Dzitkowski – łowczy, Mirosław Śliwowski – skarbnik, Waldemar Łukaszewicz – sekretarz. Z inicjatywy prezesa Ryszarda Łukaszewicza i łowczego Jana Dzitkowskiego zakupiono w 2003 r. domek myśliwski z działką o powierzchni0, 15 ha wraz zabudowaniami w m. Tuchlin. Po przeprowadzeniu kapitalnego remontu i przebudowie powstał piękny dom myśliwski o powierzchni ok. 100 m² a stojący obok budynek gospodarczy będzie stanowić bazę magazynową na karmę i sprzęt. Wartość wykonywanych przez myśliwych prac i zakupionych materiałów sięga 100 tys. złotych. Koło współpracuje od lat ze szkołą podstawową w Okartowie położoną na terenie obwodu łowieckiego.
25 października 2019 r. odbyła się uroczystość z okazji 50. utworzenia Koła Łowieckiego „Dąbrowa” w Piszu. Z tej okazji została odprawiona msza święta w kościele p.w. Św. Jana Chrzciciela, w której wzięli udział przedstawiciele władz samorządowych, służb mundurowych, Lasów Państwowych, Zarządu Okręgowego PZŁ w Suwałkach, poczty sztandarowe i członkowie zaprzyjaźnionych kół łowieckich oraz myśliwi z koła łowieckiego „Dąbrowa” wraz z rodzinami. Sygnały łowieckie w trakcie mszy świętej odgrywał Zespół Sygnalistów „Galindowe Rogi” z Rucianego Nida. Podczas nabożeństwa został poświęcony sztandar i przekazany na ręce Prezesa Koła. Wyjątkowym akcentem tej uroczystości było przekazanie ufundowanych przez KŁ „Dąbrowa” skrzypiec, które odebrała zaprzyjaźniona z kołem rodzina Romów.
Następnie uczestnicy uroczystości przemieścili się do restauracji, w której odbyło się wręczenie wyróżnień najbardziej zasłużonym członkom koła za zaangażowanie w działalności na rzecz koła. Prezes Koła serdecznie podziękował wszystkim zebranym za przybycie i zaprosił na myśliwską biesiadę.
W dniu 20 grudnia 2014 r polowaniem wigilijnym Koło Łowieckie “Dąbrowa” w Piszu rozpoczęła świętowanie 45-lecia swojej działalności. Prezes Koła Ryszard Łukaszewicz bardzo ciepło przywitał wszystkich uczestników polowania, przypomniał o obowiązujących zasadach bezpieczeństwa i że będzie to polowanie w leśnym łowisku na zwierzynę grubą. W pierwszym miocie widziane były łosie i pomimo, że jest to gatunek łowny to wciąż utrzymywana jest jego ochrona przez Ministra Środowiska. W następnym miocie były też dziki. Padały strzały, natomiast gorzej było z ich skutecznością. W trzecim i ostatnim miocie znów były łosie, ale także jelenie byki i dziki. Tym razem oddany strzał do dzika był na tyle skuteczny, że to dzika – wycinka ułożono na pokocie kończącym to wyjątkowe, wigilijne polowanie. Po zakończonym polowaniu na uroczystym spotkaniu z udziałem zaproszonych gości, w tym Burmistrza Orzysza Zbigniewa Włodkowskigo, prezesa zaprzyjaźnionego Wojskowego Koła Łowieckiego “Cyranka” w Orzyszu Sylwestera Giszczaka i Wojskowego Koła Łowieckiego “Orzeł” w Szerokim Borze Jacka Nerkowskiego oraz Jana Goździewskiego łowczego okręgowego PZ Ł w Suwałkach, prezes Koła przedstawił historię 45- letniej działalności łowieckiej i dotychczasowy dorobek. Jak podkreślił, przed kilkoma laty zakupiono siedlisko z bardzo zniszczonym budynkiem gospodarczym i stodołą w Tuchlinie. Po kilku latach wytężonej pracy myśliwych i bardzo osobistego zaangażowania jego jak i łowczego Koła oraz pozostałych członków Zarządu, dzisiaj oddajemy w użytkowanie dla myśliwych piękny dom i magazyn gospodarczy w zadbanym i uporządkowanym otoczeniu. W tym dniu dla uczczenia Jubileuszu odsłonięta została tablica pamiątkowa Św. Huberta umieszczona na ścianie frontowej domu myśliwskiego. Uroczystego aktu odsłonięcia tablicy dokonał Burmistrz Orzysza i Łowczy Okręgowy. Z okazji zbilżających się Świat Bożego Narodzenia przyszedł czas na tradycyjne połamanie się opłatkiem i wzajemne składanie życzeń. Po nich jeden z najstarszych myśliwych, założyciel Koła płk rez. Witold Barański dokonał symbolicznego przecięcia wstęgi i szeroko otworzył drzwi Domu Myśliwskiego zapraszając wszystkich uczestników spotkania na wspólną biesiadę. W nowym, gustownie urządzonym salonie przy suto zastawionych stolach był czas na życzenia, gratulacje związane z Jubileuszem, nagrodzenie najbardziej zasłużonych Kolegów Myśliwych oraz wspomnienia. Z wielkim zainteresowaniem i uwagą wsłuchiwali się szczególnie młodzi myśliwi w opowieści poetyckie przybierające formę satyry bądź fraszek autorstwa pułkownika Barańskiego.
Sztandar Koła
Koło zostało odznaczone Srebrnym
Medalem Zasługi Łowieckiej
19 października 2017 r.
| PREZES | Piotr Jabłoński |
| ŁOWCZY | Andrzej Florczyk |
| SKARBNIK | Mirosław Banach |
| SEKRETARZ | Leszek Ciborowski |
| CZŁONEK ZARZĄDU | Robert Bukowski |
Komisja Rewizyjna:
Założycielami Koła byli leśnicy, którzy przybyli na te tereny zaraz po ustaniu działań wojennych, m. in. Piotr Gardulski jako pierwszy jego przewodniczący, Włodzimierz Anikin, Stanisław Kumorowski. Ich praca zawodowa jako leśników na tym terenie była bardzo trudna i niebezpieczna. Znać o sobie dawali rabusie, wandale oraz kłusownicy. Niebezpieczne były też polowania. Jednak z każdym rokiem na te tereny zjeżdżali z różnych stron Polski, nowi osadnicy, w szczególności ze wschodu. W 1950 roku powiat piski liczył już ponad 27 tysięcy mieszkańców. Przybywało też nowych członków Koła. Polowano najczęściej indywidualnie i w większości na zwierzynę drobną: zające, kaczki i kuropatwy, których stany były wówczas bardzo wysokie. Do łowiska myśliwi najczęściej wyjeżdżali własnym samochodem, wozem lub zimą saniami. Upolowaną zwierzynę przeznaczano tylko „na własny użytek”, nie było wówczas punktów skupu dziczyzny. Pomimo wysokiej lesistości, zwierzyny grubej w Puszczy Piskiej było bardzo mało. Lata wojny i późniejsze silne kłusownictwo dziesiątkowało i tak niewielkie stany jeleni, saren czy dzików. Koło w początkach swej działaności nie prowadziło żadnych zabiegów hodowlanych, jedynie zwracało uwagę na ograniczenie kłusownictwa i później na ochronę łowisk przed drapieżnikami, w szczególności wilkami. Organizowane polowania zbiorowe na wilki z fladrami w latach 50 i 60-tych zawsze miały wielu chętnych.
Z tego to okresu pozostało wiele wspomnień, tych zapisanych i tych, których nie udało się utrwalić. Komisarzem powiatowym do spraw wilczych był członek Koła, późniejszy prezes Koła i Łowczy Powiatowy Władysław Konstańczak. Koło obecnie dzierżawi 3 obwody łowieckie o łącznej powierzchni 28 110 hektarów. Znaczną ich powierzchnię, bo aż 36% stanowią lasy i jest to wschodnia część Puszczy Piskiej. Łowiska są bardzo dobrze zagospodarowane z myślą o zwierzynie grubej. Uprawianych jest 22 ha poletek łowieckich i 10 ha łąk śródleśnych.
Założono też poletka zgryzowe dla jeleni na 9 ha. Dzikom udostępnia się ok. 3 ha buchtowisk. W sezonie łowieckim pozyskuje się ok. 140 jeleni, ok. 70 saren i ponad 220 dzików. W większości zwierzyna strzelana jest na polowaniach indywidualnych. Koło w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku liczyło ponad 100 członków. Od 1997 roku Koło posiada własne lokum w budynku Spółdzielni Mieszkaniowej w Piszu, jest to stałe miejsce posiedzeń zarządu i spotkań z członkami Koła. Rokrocznie organizowane są polowania Hubertowskie rozpoczynające sezon łowiecki. Dużą wagę przywiązuje się do udziału myśliwych w strzelaniach myśliwskich. Do najważniejszych sukcesów należy zaliczyć zajęcie I miejsca w 2006r. na Zawodach Okręgowych PZŁ. Koło otrzymało także swój Sztandar.
W dniu 16 lutego 2019 r. w Sękocinie k. Warszawy delegacje poszczególnych Okręgów PZŁ uczestniczyły w obradach XXIV Krajowego Zjazdu Delegatów PZŁ. Suwalski Okręg PZŁ reprezentowało 6-ciu Delegatów, w tym członek Koła Stanisław Patalan.
Sześciu myśliwych z Niemiec i Francji w okresie rykowiska 2018 strzeliło 8 byków z tym 6 wieńców ważyło powyżej 6 kg. Najmocniejszy wieniec o wadze 8.80 kg mógł uzyskać złoty medal według wyceny CIC.
Koło zostało odznaczone
Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej
10 maja 2006 r.
| PREZES | Zbigniew Pysko |
| ŁOWCZY | Marcin Strumiłowski |
| SKARBNIK | Łukasz Kurzątkowski |
| SEKRETARZ | Dariusz Mieczkowski |
| PODŁOWCZY | Rafał Chodorowski |
| CZŁONEK ZARZĄDU KOŁA | Danuta Chmielewska |
Komisja Rewizyjna:
Koło Łowieckie „Las” w Białej Piskiej z podziału Koła Łowieckiego „Puszcza” w Piszu. Pierwsze jego walne zgromadzenie odbyło się w dniu 1 grudnia 1960 r. w Białej Piskiej. Uczestniczyło w nim 12 kolegów myśliwych: Bolesław Leoszkiewicz przyszły prezes Koła, Stanisław Pierzchalski przyszły łowczy, Witold Ciąćka przyszły sekretarz, Alojzy Kurzątkowski jako przyszły skarbnik oraz Bolesław Bystry, Władysław Uścio, Józef Świdziński, Władysław Borzymowski, Józef Frąckiewicz, Eugeniusz Koprowski, Władysław Wesołowski i Józef Bałtowicz. W zebraniu uczestniczył też łowczy powiatowy z Pisza i zarazem prezes Koła Łowieckiego „Puszcza” – Władysław Konstańczak. Początkowo Koło dzierżawiło dwa obwody łowieckie, a obecnie gospodarka łowiecka prowadzona jest tylko na obwodzie nr 253 o powierzchni 7400 ha z tego 2750 ha to lasy. W ostatnich latach jakość łowisk spadała, a to za przyczyną silnej penetracji tego terenu przez ludzi, wzmożony ruch samochodów na drogach, intensywna wycina lasów, grodzenia upraw leśnych oraz obecność dużej odkrywkowej kopalni kruszywa. Pomimo wielkiego wysiłku ze strony myśliwych wkładanego w zagospodarowanie tych łowisk, stany zwierzyny grubej – jelenia, sarny, ale też i dzika spadają nie wspominając już o zającu, kuropatwie, które zniknęły znacznie wcześniej z krajobrazu pól. Obecnie w jednym sezonie pozyskuje się ok. 30 jeleni, 20 saren i ok 70 dzików. Całą powierzchnię 17 ha poletek, zarówno produkcyjnych jak i żerowych uprawiają sami myśliwi i to własnym sprzętem. Zebrana karma w pełni pokrywa zapotrzebowanie zimowego dokarmiania Przed każdym sezonem polowań zbiorowych nie tylko szkoli się kolegów myśliwych z bezpieczeństwa na polowaniach, ale umożliwia się każdemu z nich przestrzelanie broni. W ostatnich dwóch sezonach organizowane były też zawody w strzelaniach myśliwskich. Mają na celu nie tylko podnoszenie umiejętności strzeleckich, ale też są dobrą okazją do wspólnego szerszego spotkania z udziałem rodzin myśliwych. Koło posiada własny lokal w którym odbywają się spotkania myśliwych i posiedzenia zarządu. Pomimo nieraz dużych trudności finansowych, organizowane były uroczyste obchody jubileuszowe Koła, biesiady hubertowskie czy kuligi. Rocznica 45-lecia Koła, obchodzona w 2005 r. upamiętniona została na obelisku z tablicą okolicznościową. Od ponad 20 lat utrzymywana jest ścisła współpraca ze Szkołą Podstawową w Białej Piskiej. W kontaktach z dziećmi, przybliża im się tematykę gospodarki łowieckiej, ochrony przyrody, kulturę i tradycje myśliwskie.
W dniu 22 stycznia 2011 roku Koło uroczyście obchodziło swój Jubileusz 50-lecia. Podczas wieczornej Mszy Świętej w Kościele p.w. Św. Andrzeja Boboli w Białej Piskiej koncelebrowaną przez ks. Klemensa Litwina podczas której poświęcono Sztandar Koła. W wygłoszonej homilii przedstawiona została historia Koła minionego półwiecza. Akt nadania Sztandaru odczytał Jan Goździewski – łowczy okręgowy i on też dokonał przekazania Sztandaru Andrzejowi Kurzątkowskiemu- prezesowi Koła. Ważnym akcentem było złożenie ślubowania przez Kolegów Myśliwych i późniejsze wręczenie odznaczeń łowieckich – Brązowych Medali Zasługi Łowieckiej dla Kol. Danuty Chmielewskiej, Andrzeja Kurzątkowskiego, Andrzeja Pierzchalskiego, Krzysztofa Świderskiego, Wojciecha Koprowskiego. Wręczona też została Odznaka Za Zasługi Dla Łowiectwa Panu Henrykowi Koprowskiemu, z powodu jego nieobecności odznakę odebrał syn – Waldemar. Po zakończeniu Mszy Świętej zaproszeni goście oraz myśliwi z osobami towarzyszącymi przejechali do Dworu w Kaliszkach, by tam w pięknie stylowo urządzonych komnatach wspólnie biesiadować do białego rana.
Sztandar Koła nadany 10 maja 2010 r.
Koło zostało odznaczone
Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
22 maja 2009 r.
| PREZES | Jarosław Szulc |
| ŁOWCZY | Artur Marcin Gołaś |
| SKARBNIK | Wojciech Grala |
| SEKRETARZ | Radosław Mikuszek |
| PODŁOWCZY | Robert Kruszyński |
Komisja rewizyjna:
RYS HISTORYCZNY
Data założenia Koła: 10 maja 1961 r.
Grono myśliwych, założycieli: Jan Bielecki, Jan Brzęk, Zenon Brzostowski, Feliks Kaźmierczak, Jan Kobryń, Bonifacy Konert, Stanisław Kowalski, Bogusław Maziarz, Kazimierz Nadolny, Stanisław Pagacz na spotkaniu w dniu 14 marca 1961 r. podjęło decyzję o założeniu Wojskowego Koła Łowieckiego przy Jednostce Wojskowej nr 4487 w Bemowie Piskim nadając mu nazwę „Trop”. Zwrócili się też z wnioskiem do Powiatowej Rady Łowieckiej w Piszu, by terenem łowieckim był obwód nr 159. W dniu 19 maja 1961 r. Wojewódzka Rada Łowiecka w Olsztynie dokonała przyjęcia Koła w poczet członków Polskiego Związku Łowieckiego. Pierwsze Walne Zgromadzenie, które odbyło się w dniu 25 maja 1961 r. i wybrało Zarząd Koła w składzie: Kazimierz Nadolny – przewodniczący, Bogusław Maziarz – łowczy, Feliks Kazimierczak – sekretarz, Stanisław Kowalski – skarbnik. W dniu 4 stycznia 1962 r. podpisana zostaje umowa z Okręgowym Zarządem Lasów Państwowych w Olsztynie na 10-letnią dzierżawę obwodu leśnego nr 159 o powierzchni 5953 ha. Zostaje sporządzony pierwszy plan łowiecki, przewiduje on odstrzał 6 dzików, 5 saren, 20 zajęcy i 5 lisów. Z jego wykonaniem było nieco gorzej, odstrzelono 5 dzików, 4 sarny, 15 zajęcy i 1 lisa. Myśliwi bardzo aktywnie przystępują do zagospodarowania łowiska. Budują paśniki, ambony, zakładają poletka łowieckie, a do obsadzenia części ich topinamburem sprowadzają jego bulwy aż z woj. poznańskiego. Na polowaniu zbiorowym w dniu 13 listopada 1973 roku Henryk Krajewski pozyskuje pierwszego łosia.
W roku Jubileuszu 15-lecia Koła oddano do użytkowania salę myśliwską w siedzibie kasyna oficerskiego. Od tego czasu jest to miejsce spotkań myśliwych i ich zaproszonych gości. W 1981 r. w sali tej staraniem myśliwych zorganizowano dużą wielotematyczną wystawę łowiecką. Zwiedziło ją ponad dwa tysiące osób. Koło dzierżawi aktualnie dwa obwody łowieckie nr 222 i 224 o powierzchni 13370 ha, w tym 4420 ha to lasy Nadleśnictwa Drygały. W ostatnich latach w sezonie pozyskuje się ok 30 jeleni, ok. 60 saren, i ok. 200 dzików. Na zimowe dokarmianie przeznacza się ponad 50 ton różnego rodzaju karmy. Uprawianych jest 24 ha poletek łowieckich. W walce z kłusownictwem każdego roku zdejmuje się ponad 1000 wnyków. Kultywowane są bogate tradycje łowieckie. Sezon polowań zbiorowych rozpoczyna się uroczystym polowaniem hubertowskim z Mszą Świętą polową, a kończy balem myśliwskim karnawałowym z udziałem rodzin myśliwych i ich sympatyków. Z dużym zainteresowaniem przyjmowane są przez dzieci, młodzież i pedagogów prezentacje i pogadanki w szkołach na temat ochrony przyrody, ekologii i łowiectwa. Od lat myśliwi z Koła pomagają leśnikom w wiosennych odnowieniach lasu. Do Koła przynależy 49 członków, w tym 29 to selekcjonerzy zwierzyny płowej.
0
________________________________________
Wręczenie Sztandaru WKŁ „Trop” Bemowo Piskie
W piękne majowe przedpołudnie, 10 maja 2009 r. na terenie Ośrodka Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych odbyło się uroczyste wręczenie Sztandaru z udziałem myśliwych. Głównym fundatorem Sztandaru był Kolega Leszek Benke, nowowstępujący w poczet członków Koła, znany aktor ze Spotkań z Balladą. Poświęcenia Sztandaru dokonał ks. płk Tadeusz Pałuska. Łowczy Okręgowy PZŁ w Suwałkach Jan Goździewski przekazując Sztandar Prezesowi Koła Władysławowi Piechowskiemu powiedział:
…przekazuję ten Sztandar Wojskowemu Kołu Łowieckiemu Nr 160 „Trop” w Bemowie Piskim jako symbol najwyższych wartości zapisanych w jego Akcie Nadania. Bądźcie wierni tym ideałom w swojej pracy dla dobra polskiego łowiectwa i pięknej mazurskiej przyrody. Kontynuujcie bogate tradycje myśliwskie, wzbogacajcie naszą kulturę, bądźcie wrażliwi na piękno natury i krytycznymi wobec wszelkiej nieprawości. Darz Bór!”
Mszę Świętą w intencji myśliwych i ich rodzin odprawiona została w Kościele p.w. Św. Br. Alberta Chmielewskiego, którą koncelebrował wspomniany już ks. płk Tadeusz Pałuska. W wygłoszonej homilii podkreślił wagę i znaczenie nadania Sztandaru Wojskowemu Kołu Łowieckiemu „Trop” w Bemowie Piskim. Wskazał na ważną rolę i posłannictwo myśliwych w świecie przyrody i życiu społecznym. Po Mszy Świętej uczestnicy uroczystości przejechali na wspólna biesiadę do Zajazdu Myśliwskiego w Drygałach. Była to okazja do dłuższych rozmów i wspomnień.
_______________________________________
________________________________________
Koło zostało odznaczone
Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej
4 września 2013 r.
PREZES | Grzegorz Józwik |
| ŁOWCZY | Mieczysław Waraksa |
| SKARBNIK | Dariusz Filipczyk |
| SEKRETARZ | Aleksandra Waraksa |
Komisja Rewizyjna:
Z inicjatywny kilku myśliwych, miłośników łowiectwa w 1963 r. założone zostało Koło Łowieckie „Lis” w Filipowie, a byli to Eugeniusz Łaskowski, Stefan Wijas, Ryszard Szandecki, Wiesław Kalwajtys i Marian Ratasiewicz. Do wydzierżawienia udostępniono Kołu dwa obwody łowieckie z przewagą pól o powierzchni 11150 ha położone na terenie gminy Przerośl i Filipów. Powierzchnia leśna zajmuje ok. 2 tys. ha i jest rozdrobniona w wielu kompleksach. Początkowo do Koła przynależało tylko 9 myśliwych, a polowania ograniczały się najczęściej do niedzielnych polowań zbiorowych na zające. W sezonie 1965/1966 pozyskano 129 zajęcy, 5 saren i 12 lisów. Z każdym rokiem myśliwych przybywało. Na gruntach dzierżawionych od Skarbu Państwa w łowisku Piecki i Supienie założono poletka o powierzchni 2,3 ha, ustawiono paśniki dla saren i zajęcy, budowano ambony i zwyżki. Podjęto walkę z kłusownictwem.
Wysokie stany zajęcy utrzymujące się jeszcze do połowy lat osiemdziesiątych pozwalały na ich wysokie pozyskanie poprzez odstrzał, ale również na ich odłowy i eksport. Z tego tytułu Koło uzyskiwało znaczne przychody przeznaczając je na zagospodarowanie łowisk, zimowe dokarmianie i odszkodowania łowieckie. W 1975 r. ze środków Urzędu Powiatowego w Suwałkach zakupione zostały bażanty w celu introdukcji, ale bardzo trudne warunki zimowe sprawiły, że bażanty szybko zniknęły. Obecnie podstawą gospodarowania łowieckiego stanowi sarna i dzik. W sezonie 2015/2016 pozyskano 6 jelenie, 50 saren i 46 dzików. Do wspomnień należą już tylko polowania zbiorowe na zające i kaczki oraz wiosenne piżmaki. Z myślą o sarnie zwraca się dużą uwagę na ochronę łowisk, a w szczególności nasila się odstrzały redukcyjne lisa. Przed kilkoma laty na własnej 1,5 ha działce pięknie usytuowanej w lesie garbaskim został pobudowany domek myśliwski, miejsce corocznych uroczystości hubertowskich i spotkań myśliwych przez cały rok. Do Koła przynależy 40 myśliwych, 14 posiada uprawnienia selekcjonerskie.
Obchody 95-lecia Polskiego Związku Łowieckiego
Koło zostało odznaczone
Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
7 lipca 2016 r.
| PREZES | Jerzy Górniak |
| WICEPREZES | Jarosław Kulikowski |
| ŁOWCZY | Henryk Sulewski |
| SKARBNIK | Karol Sulewski |
| SEKRETARZ | Patryk Grosfeld |
| CZŁONEK | Cezary Wasilewski |
| CZŁONEK | Robert Krzynówek |
Komisja Rewizyjna:
Ważnym wydarzeniem w historii łowiectwa na Ziemi Grajewskiej było założenie w lutym 1945 r. pierwszego Powiatowego Koła Łowieckiego w Grajewie. Kilkuosobowej grupie przedwojennych myśliwych, założycieli Koła przewodniczył Bronisław Rorbach, a jego syn Romuald wstąpił do Koła kilka miesięcy później, w miesiącu listopadzie 1945 r. To z tego Koła powstawały coraz to nowe, inne koła grajewskie. Tak też po wydzieleniu się 15 myśliwych w 1951 r. powstało Koło Łowieckie „Łoś” w Prostkach. Początkowo dzierżawiło obwód łowiecki położony w powiecie ełckim i drugi w powiecie grajewskim. Funkcje łowczego i jednocześnie skarbnika w zarządzie Koła pełnił Romuald Rorbach. W 1955 r. wydzierżawiony został trzeci obwód łowiecki, nieco oddalony położony w powiecie piskim. Do Koła zaczęto przyjmować nowych członków z jednostki wojskowej KBW-4 stacjonującej w Grajewie. Myśliwi zawodowi wojskowi dysponując wojskowymi środkami transportu, użyczali je Kołu do rozwożenie karmy i wyjazdów na polowania ale ich wpływ na cały kolektyw był destabilizujący. Z tego powodu z Koła odchodzi kilku myśliwych i tworzą nowe Koło Łowieckie „Łoś”, z siedzibą w Rajgrodzie. W 1968 r., kiedy do zarządu wybrani zostają sami myśliwi wojskowi. Walne Zgromadzenie na wniosek tego zarządu podejmuje uchwałę o utworzeniu samodzielnego Wojskowego Koła Łowieckiego przy Jednostce Wojskowej KBW – 4 w Grajewie zawłaszczając też nazwę Koła „Łoś”. Pozostawiona własnemu losowi grupa 12 myśliwych cywilów postanawia zorganizować się i zakładają w dniu 25 października 1969r. swoje własne Koło. Jego założycielami zostają: Bolesław Beczko, Antoni Cichocki, Henryk Domański, Henryk Masiak, Zbigniew Olszewski, Romuald Rorbach, Stanisław Rzeczko, Janusz Skąpski, Bolesław i Marian Sulewski, Franciszek Wiśniewski, Zdzisław Wołkowicki. Koło przyjęło nazwę „Cietrzew”. W skład zarządu weszli: Antoni Cichocki – przewodniczący, Romuald Rorbach – łowczy, Janusz Skąpski – sekretarz, Bolesław Beczko – skarbnik. Decyzją Powiatowej Rady Narodowej w Grajewie z dnia 10 listopada 1969 r. Koło zostało wpisane do Rejestru Kół Łowieckich. Po trudnościach finansowych i organizacyjnych jakie wystąpiły w początkach działalności Koła pomnożyło swój majątek, wzmocniło się też organizacyjnie. Obecnie gospodaruje na dwóch obwodach łowieckich o powierzchni 17 tys. ha, są dobre łowiska z wysokim stanie sarny i dzika, a ostatnio też łosia i jelenia. Na potrzeby zimowego dokarmiania i żerowania dla zwierzyny uprawianych jest 17,5 ha poletek łowieckich. W sezonie pozyskuje się ponad 25 saren, ok. 100 dzików i ok 10 jeleni.
Pomimo wkładanego wysiłku w ochronę łowisk polnych nie było możliwe powstrzymanie spadku liczebności populacji zajęcy i kuropatwy. Obecnie Koło zrzesza 49 członków, w tym ponad połowa to selekcjonerzy zwierzyny płowej. Koło posiada własny domek myśliwski w miejscowości Glinki w obw. 221 – miejsce walnych zgromadzeń i spotkań myśliwych. Zakupiony przed kilkoma laty budynek wraz z działką wymagał modernizacji i kapitalnego remontu, większość prac wykonali sami myśliwi.
WSIEDLANIE DANIELI
W dniu 17 listopada 2011r. przy nisko zachodzącym słońcu w obecności wielu kolegów myśliwych z Koła z udziałem Jerzego Zabłockiego obecnego prezesa i byłego wieloletniego prezesa Antoniego Cichockiego przywieziono i uwolniono na polach w pobliżu m. Bobry jednego daniela – byka w wieku 4-ch lat o porożu łopatacza oraz tegorocznego cielaka płci męskiej. Nieco później, już w głębokiej ciemności z drugiego transportu uwolniono drugiego byka o formie łopatacza również w wieku 4 lat oraz łanię w podobnym wieku. Daniele pochodzą z Hodowli Zagrodowej w Chełchach Zarządu Okręgowego PZŁ w Suwałkach. Całej akcji wsiedlania danieli towarzyszyła też ekipa programu telewizyjnego „Ostoja” emitowanego w TVP2. Cztery dni później odłowiono w zagrodzie w Chełchach następne cztery daniele i wsiedlono je w tym samym miejscu. Był to łyżkarz, szpicak oraz dwie dorosłe łanie.
Walne Zgromadzenie Koła odbyło się we własnym świeżo oddanym domku w m. Glinki w dniu 26 kwietnia 2009r. Po otwarciu zebrania przez Antoniego Cichockiego Łowczy Okręgowy Jan Goździewski odznaczył Kolegów: Mirosław Pietkiewicz, Antoni Sokołowski, Henryk Sulewski, Jan Bołtruczuk, Wiesław Wiszowaty, Mirosław Rorbach.
Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej. Wcześniej bardzo zasłużony Kolega senior Romuald Rorbach odznaczony został najwyższym odznaczeniem – Złomem, a prezes Antoni Cichocki Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej.
W dalszej części zebrania przyjęto sprawozdanie Zarządu Koła, na wniosek Komisji Rewizyjnej udzielono absolutorium dla członków Zarząd oraz zatwierdzony został preliminarz budżetowy na rok gospodarczy 2009/2010.
Wiele mówiono na temat prowadzenia gospodarki łowieckiej, szacowania szkód oraz rozmiaru pozyskania dzików i saren w nadchodzącym sezonie.
Walne Zgromadzenie zawnioskowało ufundowanie Sztandaru dla Koła oraz zaakceptowało wniosek kolegi Zaleskiego w sprawie przygotowań do uroczystych obchodów Jubileuszu 60-lecia Koła.
Sztandar Koła nadany w 2004 r.
Koło zostało odznaczone najwyższym odznaczeniem łowieckim ZŁOM
10 grudnia 2014 r.
Koło zostało odznaczone
Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej
9 grudnia 2009 r.
Koło otrzymało odznaczenie regionalne
“Za zasługi dla łowiectwa”
10 sierpnia 2009 r.
PREZES | Marek Makarewicz |
| ŁOWCZY | Krzysztof Dymek |
| SKARBNIK | Mariusz Głażewski |
| SEKRETARZ | Lech Kalwejt |
| Członek Zarządu | Roman Lichacz |
Komisja Rewizyjna:
Po pięćdziesięciu latach trudno ustalić dokładną datę założenia Koła, ale była to wiosna 1959 r., gdzie nastąpiło połączenie Wojskowego Koła Łowieckiego Nr 277 przy Centralnym Poligonie Artylerii w Orzyszu oraz Koła. „cywilnego” „Jarząbek” w Orzyszu. Do jego założycieli należeli: Aleksander Gajewski, Józef Gościej, Józef Gryciak, Władysław Iłędo, Władysław Magnowski, Józef Ołowski, Zdzisław Pyć, Franciszek Rydelek, Jerzy Orłowski, Wacław Wierciński, Stanisław Wieczorek, Emil Żebrowski. W skład pierwszego Zarządu Koła weszli: Józef Gościej – przewodniczący, Aleksander Gajewski – łowczy, Józef Gryciak – sekretarz, Józef Ołowski – skarbnik, Władysław Magnowski – członek Zarządu. W dniu 13 lutego 1960 r. zatwierdzony został przez Zarząd Wojewódzki PZŁ w Olsztynie statut Koła „Cyranka”. Zmiany nazwy Koła dokonano w lipcu 1970 r. – Wojskowe Koło Łowieckie Nr 135 „Cyranka” w Orzyszu. Początkowo Koło wydzierżawiało dwa obwody łowieckie z dużym udziałem lasów. Obecnie Koło gospodaruje w 4-ch obwodach łowieckich położonych w gm. Orzysz, Pisz i Biała Piska o łącznej powierzchni 17140 ha i są to lasy Nadleśnictwa Drygały, Pisz i Giżycka. Powierzchnia leśna zajmuje 7315 ha. Z uwagi na leśno – polny charakter tych łowisk i sąsiedztwo Puszczy Piskiej stale występuje: łoś, jeleń, dzik i sarna. Obecnie w sezonie pozyskuje się ok. 80 jeleni, 70 saren i 360 dzików. Łoś pomimo wysokiego stanu nie jest pozyskiwany z uwagi na wprowadzone moratorium na jego odstrzał. Łowiska leśne z dużym udziałem sosny na siedliskach borowych wymagają większych nakładów na zagospodarowanie łowieckie. Stąd w wielu miejscach zimą uprawia się poletka łowieckie z przeznaczeniem na bieżące skarmianie. Ich łączna powierzchnia sięga ok. 20 ha. Znaczna część karmy, szczególnie kiszonki kukurydzianej pochodzi z uprawy gruntów rolnych na powierzchni 15 ha położonych w m. Gaudynek. Ta nieruchomość rolna zakupiona została przez Koło w 1993r.
Koło posiada budynek gospodarczy w Orzyszu o powierzchni 72m² z przeznaczeniem na sprzęt, narzędzia i karmę. Do Koła należy 55 członków z czego 33 ma uprawnienia selekcjonera. W działalności Koło przywiązuje dużą wagę do właściwej współpracy z administracją leśną, samorządową i rolnikami. Koło współpracuje ze szkołami organizując spotkania oraz wspiera je materialnie dokonując zakupu sprzętu i pomocy dydaktycznych, organizuje konkursy o tematyce ekologiczno – łowieckiej oraz wystawy. Do długich tradycji należą polowania hubertowskie, kolacje wigilijne z udziałem zaproszonych gości i bale myśliwskie. W roku Jubileuszu 45-lecia Koło otrzymało Sztandar, a jego fundatorami byli m.in. Starostwo Powiatowe w Piszu, Urząd Miejski w Orzyszu, Zarząd Okręgowy PZŁ w Suwałkach.
Uroczystości z okazji 50-lecia Koła odbyły się w dniu 20 i 21 listopada 2009 r. W pierwszym dniu myśliwi, członkowie Koła i zaproszeni goście uczestniczyli w polowaniu zbiorowym w obwodzie łowieckim 163 i 164. Na kończącym polowanie pokocie ułożono cielaka jelenia i dzika, a królem polowania ogłoszono Bogdana Markiewicza. Drugi dzień uroczystości jubileuszowych rozpoczął się Mszą Świętą w Kościele Garnizonowym p.w. Kazimierza Królewicza przez ks. Ppłk Waldemara Rawińskiego i ks. Lecha Gardockiego. Podczas Mszy odsłonięty i poświęcony został obraz Św. Huberta autorstwa Stefana Rybi. Część oficjalna uroczystości odbyła się w „Domie Świętej Rodziny” Caritas Diecezji Ełckiej w Orzyszu Powitania zaproszonych gości, myśliwych i ich rodzin dokonał Sylwester Giszczak – prezes Koła, przedstawiając też w swoim wystąpieniu długą bogatą w wydarzenia historię Koła. W śród zaproszonych gości głos zabrali: Wicestarosta Piski Marek Wysocki, Burmistrz Orzysza Jan Aleszczyk oraz Prezes Okręgowej Rady Łowieckiej Józef Bućwiński życząc Kołu wielu dalszych sukcesów w działalności łowieckiej i ochronie przyrody. Koło za dotychczasową działalność zostało odznaczone przez Okręgową Radę Łowiecką w Suwałkach odznaczeniem regionalnym „Za zasługi dla Łowiectwa” Takie same odznaczenie otrzymali też członkowie Koła Sylwester Giszczak, Mieczysław Kujawa, Andrzej Nowicki – Starosta Piski oraz Jan Aleszczyk – Burmistrz Orzysza. Wszyscy uczestnicy uroczystości otrzymali też pięknie wydaną , bogatą w treść monografię Koła pt. „50 Lat. Historia i dzień dzisiejszy Wojskowego Koła Łowieckiego nr 135 Cyranka w Orzyszu”. Bardzo bogata część artystyczna przygotowana została przez Dom Kultury w Orzyszu a w szczególności bardzo ciepło odebrano występ Pani Magdy Rydel wykonującą wiązankę przebojów. Również ciepło przyjęto występ Kabaretu z Klubu Garnizonowego „Odwieczny dylemat” pod kierunkiem Adama Dygudy. Oprawę muzyczną całości uroczystości jubileuszowych wykonana została przez Zespół Sygnalistów Myśliwskich ze Spychowa. Na zakończenie uroczystości uczestnicy spotkali się na posiłku w Caritas w Orzyszu. Tam też mogli obejrzeć jeszcze wystawę trofeów łowieckich pozyskanych przez Kolegów Myśliwych Koła.
W dniu 24 maja 2014r. w miejscowości Giętkie obchodzony był Jubileusz 55-lecia Koła. Prezes Koła Sylwester Giszczak po powitaniu zaproszonych gości, kolegów myśliwych i ich rodzin w swoim wystąpieniu nawiązał do ponad 50-letniej historii Koła i przedstawił jego bogaty dorobek. W swojej pracy jak powiedział kierowaliśmy się zasadą “Niech przyroda nie cierpi na skutek naszej działalności”. Dbaliśmy o kulturę łowiecką i przywiązywaliśmy dużą wagę do długich i bogatych tradycji Polskiego Łowiectwa. Wspomniał Kolegów założycieli Koła m.in.: Józefa Gościeja, Aleksandra Gajewskiego, Józefa Gryciaka, Józefa Orłowskiego, Władysława Magnowskiego, Jerzego Sokołowskiego, Franciszka Rydelka, Władysława Wiercińskiego, Stanisława Wieczorka, Władysława Pycia, Władysława Iłędo i Emila Żebrowskiego oraz Kolegę szczególnie zasłużonego Mieczysława Kujawę.Podziękował też wszystkim Kolegom, którzy włączyli się w przygotowanie Jubileuszu Koła: Sławomirowi Mieczkowskiemu, Zdzisławowi Kałudzińskiemu, Adamowi Rutkowskiemu, Adamowi Wyrostkowi i jego całej rodzinie, Wiesławowi Zalewskiemu oraz sygnaliście Dawidowi Mioduszewskiemu. Szczególne podziękowanie złożył Ryszardowi Kwiatkowskiemu fundatorowi kapliczki Św. Huberta. Odsłonięcia kapliczki dokonał Zbigniew Włodkowski poseł na Sejm RP w asyście Józefa Bućwińskiego prezesa Okręgowej Rady Łowieckiej w Suwałkach, Ryszarda Kwiatkowskiego fundatora kapliczki oraz Sylwestra Giszczaka prezesa Koła. Po jej poświęceniu przez ks. kmdr ppor. Jana Zapotocznego delegacja myśliwych złożyła wiązankę kwiatów. Po uroczystościach oficjalnych rozpoczęła się wspólna biesiada.
W dniu 21 listopada 2018 r. na uroczystej sesji Rady Miasta w Orzyszu prezes Koła Sylwester Giszczak złożył życzenia i gratulacje Zbigniewowi Włodkowskiemu ponownie wyboranemu Burmistrzowi Orzysza oraz Paniom i Panom Rady Miasta. Zaznaczył, że “dzisiejsza pierwsza sesja Rady Miasta odbywa się w roku odzyskania przez Polskę Niepodległości sprzed 100 laty i jest to dla nas wszystkich ważny jubileusz”. Dla upamiętnienia 100 – lecia odzyskania Niepodległości i 95 – lecia powstania Polskiego Związku Łowieckiego Suwalska Organizacja PZŁ prezes Koła przekazał medal pamiątkowy Burmistrzowi Orzysza.
______________________________________
Jesienny poranek 3 listopada 2018 roku, na dworze mżawka. Mieszkańcy Orzysza powoli budzą się ze snu. W kierunku leśniczówki Pianki ciągnie sznur samochodów. To myśliwi zmierzają na polowanie hubertowskie, poprzedza je Msza Święta na przygotowanym polowym ołtarzu. Odprawia ją proboszcz parafii kościoła garnizonowego w Orzyszu p.w. Św. Kazimierza ksiądz kapelan kpt. Sebastian Semrau, on też głosi homilię. W homilii nawiązuje do patrona myśliwych Św. Huberta, jego odnowie i nawróceniu ku Bogu – ,,Hubercie odmień swoje życie”. W modlitwie wiernych polecano Kolegów Myśliwych i ich rodziny, a zmarłym wieczny pokój. Podczas Mszy młodzi członkowie Koła – Agnieszka Muczyńska, Hubert Zawadzki, Michał Domusiewicz, Mariusz Głażewski złożyli ślubowanie. Towarzyszyli im opiekunowie Krzysztof Dymek, Paweł Muczyński, Michał Sobecki, Andrzej Mioduszewski. Po Mszy sygnał na łowy rozpoczął polowanie. W tym dniu Św. Hubert nie był dla nas zbyt łaskawy, ale nie to było najważniejsze. Wspólna modlitwa, polowanie, biesiada i obcowanie z przyrodą stanowiło istotę tego wyjątkowego dnia.
Zdjęcia M. Połeć
W dniu 3 listopada 2010 roku w Wojskowym Kole Łowieckim „Cyranka” w Orzyszu obchodzono święto patrona myśliwych – Świętego Huberta. Dzień ten uczczono Mszą Świętą, rodzinnym ogniskiem i polowaniem hubertowskim. Zarząd Koła uhonorował kolegów, którzy wyróżnili się podczas prac w łowisku i przy likwidacji szkód łowieckich. Wyróżnieni ryngrafem zostali: Wiesław Zalewski, Andrzej Śledziński, Mirosław Przestrzelski, Stanisław Wysocki i Andrzej Sikoń. Uczestnicy ogniska dziękują kandydatom do Koła, którzy pod kierownictwem Stanisława Żelisko przygotowali wspaniałą ucztę.
W dniu 27 listopada 2010 roku na uroczystościach okręgowych Hubertus, które odbyły się w Augustowie, Koło zostało odznaczone Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej. Odznaczenia Sztandaru dokonuje Jerzy Litwinienko – v-ce prezes ORŁ i Jarosław Kowalewski – sekretarz ORŁ.
Sztandar Koła nadany 18 listopada 2017 r.
Stanisław Bugnacki PREZES | |
ŁOWCZY | Józef Buczyński |
SKARBNIK | Piotr Tryt |
SEKRETARZ | Karol Polański |
PODŁOWCZY | Grzegorz Czarniecki |
Ponad trzydzieści lat temu, 1 czerwca 1977 r. na zebraniu w Nadleśnictwie Borki w Kruklankach spotkali się jego założyciele: Bolesław Sarżyński, Józef Kłak, Józef i Leszek Grażewicz, Eugeniusz Pietkiewicz, Julian Normantowicz, Jan Sawicki, Ludwik Tressenberg, Henryk Kozłowski, Jarosław Kuszczak, Henryk Cichocki i Sławoj Olas ówczesny nadleśniczy. Koło przyjęło swój statut i zostało zarejestrowane w Zarządzie Wojewódzkim PZŁ w Suwałkach pod pozycją 41. Skład pierwszego zarządu Koła był następujący: Bolesław Sarżyński – przewodniczący, Sławoj Olas – łowczy, Józef Kłak – sekretarz, Józef Grazewicz – skarbnik.
Obwodem łowieckim możliwym do wydzierżawienia na terenie województwa suwalskiego był obwód 124 i było to największe w Polsce jez. Śniardwy o pow. 10 730 ha z niewielką, 130 ha powierzchnią kilku wysp. Specyfika tego obwodu nie pozwala na prowadzenie jakiejkolwiek gospodarki, a polowania ograniczały się jedynie do kaczek i piżmaków. W dniu 15 sierpnia 1987r. Minister Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej na mocy art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim wyłączył z wydzierżawienia obwód łowiecki 124 – jez. Śniardwy i utworzył Ośrodek Hodowli Zwierzyny Lasów Państwowych. W dniu 23 maja 1985 r. Koło otrzymało w dzierżawę drugi obwód łowiecki nr 119 o powierzchni 4570 ha położony na terenie gm. Wieliczki. Jest to łowisko polne z niewielką, rozdrobnioną powierzchnią leśną w którym ma swoje ostoje łoś, sarna i dzik. Stany zwierzyny drobnej – zająca, kuropatwy i kaczek są bardzo niskie. Z myślą o dzikach uprawia się ok. 1 ha poletek łowieckich, głównie z topinamburem. Zimą dziki dokarmiane są na karmowiskach, a sarnie karma wykładana jest w paśnikach. Myśliwi przywiązują dużą wagę do ochrony łowiska, stąd organizowane są akcje zbierania wnyków. Nasila się odstrzały redukcyjne lisów. Od wielu lat funkcję strażnika w obwodzie pełni Adam Bursztyka i Karol Polański. Obecnie w kole jest 28 myśliwych, z czego 10 ma uprawnienia selekcjonera. W ostatnich latach pozyskuje się ok. 5 jeleni, 30 saren i 45 dzików.
W dniu 18 listopada 2017 r. Koło obchodziło bardzo uroczyście swój Jubileusz 40-lecia. Na Mszę Świętą późnym popołudniem w Kościele p.w. Narodzenia NMP w Wieliczkach przybyli członkowie Koła z rodzinami i zaproszeni goście. Mszę Świętą w intencji myśliwych odprawiał proboszcz Parafii pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ks. Antoni Sawicki, a homilię wygłosił ks. Ryszard Sawicki z Wyższego Seminarium Duchownego w Ełku. Podczas Mszy poświęcony został Sztandar Koła, a Łowczy Okręgowy Jan Goździewski dokonał przekazania Sztandaru prezesowi Koła Stanisławowi Bugnackiemu mówiąc:
„…przekazuję ten Sztandar jako symbol najwyższych wartości. Nieście Go z godnością i honorem przez następne dziesięciolecia na chwałę Polskiego Łowiectwa…”
Po Mszy Świętej uczestnicy uroczystości w Kościele przejechali do Dworku Mazurskiego na dalsze świętowanie. Prezes Koła witając zebranych podziękował za przyjęcie zaproszenia i zaprosił do wspólnego biesiadowania. Z okazji Jubileuszu i nadania Sztandaru goście przekazali gratulacje i życzenia, w tym w imieniu Samorządu Gminnego Jarosław Wiesław Kuczyński – Wójt Gminy Wieliczki, Mirosław Borowski jako zastępca dyrektora Krajowej Izby Rolniczej w imieniu rolników oraz Łowczy Okręgowy PZŁ w Suwałkach – Jan Goździewski w imieniu Okręgowych Rad Łowieckiej. Uroczystości, zarówno tych w Kościele jak i Dworku Mazurskim poprowadził Jerzy Zinkiewicz z Węgorzewa, a sygnały myśliwskie i utwory muzyki myśliwskiej zagrał Dawid Żywica z Giżycka.
Koło zostało odznaczone Srebrnym
Medalem Zasługi Łowieckiej
11 grudnia 2013 r.
Koło otrzymało odznaczenie regionalne
“Za zasługi dla Łowiectwa”
21 października 2013 r.
| PREZES | Roman Leniec |
| ŁOWCZY | Leszek Doniec |
| SKARBNIK | Janusz Kochańczyk |
| SEKRETARZ | Adrian Szlaszyński |
| CZŁONEK ZARZĄDU | Jacek Jankowski |
Komisja Rewizyjna:
W roku 1954r. z inicjatywy kilku żołnierzy zawodowych z Jednostki Wojskowej 3327 w Szerokim Borze zostało utworzone Wojskowe Koło Łowieckie Nr 159 przyjmując nazwę „Orzeł”. Jego założycielami byli m.in. Michał Kochańczyk, Stanisław Miszkin, Andrzej Rembisz i Marian Kukiełko. Funkcję pierwszego przewodniczącego Zarządu pełnił Michał Kochańczyk, łowczego Stanisław Miszkin.
Gospodarka łowiecka prowadzona jest na obwodzie nr 228 o powierzchni 7718 ha położonym jest na północ od Pisza pomiędzy Puszczą Piską a orzyskim wojskowym poligonem, otoczony jez. Śniardwy, Białoławka, Kociołek Szlachecki, Roś. Znaczący, wynoszący ponad 2 tys. ha udział lasów oraz terenów podmokłych z rozległymi trzcinowiskami stwarza bardzo dobre warunki dla zwierzyny – łosia, jelenia, sarny i dzika. Początkowo ich stany nie były jednak wysokie, świadczy o tym pozyskanie w roku gospodarczym 1964/65r. gdzie odstrzelono wówczas tylko 15 saren i 7 dzików. Ilości pozyskanych zajęcy i kaczek na które polowało się bardzo nie odnotowano.
W ostatnich latach stany zwierzyny grubej są bardzo wysokie, w sezonie 2015/2016 pozyskano 50 jeleni, 25 saren, 80 dzików. Łoś pomimo, że występuje dość licznie nie jest pozyskiwany z uwagi na obowiązujące moratorium na jego odstrzał. Większości zwierzyny pozyskiwana jest na polowaniach indywidualnych. Sezon polowań zbiorowych rozpoczyna się zwykle polowaniem hubertowskim dobrze zorganizowanym z uroczystą oprawą, zakończone wspólnym ogniskiem. Długą tradycję mają też polowania wigilijne tuż przed świętami Bożego Narodzenia. W łowiskach pobudowano wiele urządzeń takich jak paśniki, lizawki, piwnice, zadaszone karmowiska dla dzików i ambony. Uprawianych jest ponad 3 ha poletek zaporowych mających zatrzymać dziki w okresie nasilenia szkód łowiskach. Koło współpracuje z miejscowymi szkołami corocznie organizuje się akcję „sprzątanie świata” zimą dzieci wyjeżdżają na dokarmianie zwierzyny.
